Складзіце новыя часціны мовы з слова "мова"

Кожны беларускі паэт у сваёй творцасці абавязкова звяртаецца да тэмы роднай мовы і ролі мовы у́ будучыні беларускага народа. Алесь Ставер не выключэнне: у сваім вершы "Да вас звяртаюся, нашчадкі" паэт падымае важныя пытанні, актуальныя для сённяшніх дзён.

Хачу зау́важыць, што у́ гэтым творы Алесь Ставер звяртаецца да сваіх чытачоу́ не толькі як паэт, але і як прадстау́нік грамадства. Яго верш - гэта зварот да беларускага народа, да нашчадкау́ і суайчыннікау́.

У сваім творы ау́тар ужывае шмат дзеясловау́ у форме загаднага ладу: "пакіньце злосць", "любіце травы,дрэвы, рэкі", "цаніце працу", "шануйце", "беражыце" для большай выразнасці і эмацыянальнасці верша. Алесь Ставер не выкарыстоу́вае многа эпітэтау́ для апісання роднага краю, але назоу́нікавыя словазлучэнні "прастор палёу́", "блакіт набёс" у гэтым вершы лаканічна перадаюць апісанне бязмежнасці і прыгажосці нашай краіны.

Спадабау́ся мне у́ вершы эпітэт : "святая Беларусь", які перадае у́сю павагу і любоу́ ау́тара да роднай краіны, да яе гісторыі. Ужывае паэт і метанімію: "мова Коласа, Купалы".

Важнай часткай твора з'яу́ляецца апошнія чатыры радкі. Сапрау́ды, пакуль жыве мова наша -жыве і беларускі народ.

Гэты верш вызывае у́ мяне сумны настрой: праходзяць гады, але тэма беларускай мовы і беларускага народа застаецца актуальный. Ці не азначае гэта, што беларускі народ сапрау́ды можа знікнуць, калі забудзе мову сваю? Хачацца, каб кожны з нас задумау́ся аб гэтым, каб словы Алеся Ставера адгукнуліся у́ душы кожнага беларуса.

мой хатні сябар-хвалісты папугай Кеша. Кеша з'явіўся ў нас у доме, калі шпацыруючы па горадзе з мамай, мы вырашылі зайсці ў зоомагазін. Я не спяшаючыся разглядала зоомагазін, як раптам, убачыла зялёна-жоўтага папугайчыка. Ён быў адзін у клетцы і прыкметна сумаваў. Калі я падышла да клеткі, ён падляцеў да мяне і весела зачырыкала. Гэта мяне моцна кранула, і я вырашыла купіць яго адразу ж.

Зараз Кеша вельмі жыццярадасны папугайчыкаў. Ён да нас прывык і нават адгукаецца на сваю мянушку. Я дзялюся з коткай сваімі таямніцамі, сакрэтамі і проста з ім размаўляю.Кеша вельмі добры суразмоўца, а таксама мой лепшы сябар!

Маё любімае жывёла - кошка. Я з дзяцінства жадаў мець ката. І, нарэшце, мая мара спраўдзілася - у мяне дома з'явіўся сіямскі кот Кузя. У Кузі светла-карычневая мыска, цёмныя вушкі, лапкі і доўгі паласаты хвост; гнуткае падоўжанае цела, вялікая круглая галава, на пысачцы шчаціністыя вусы, бародка і ярка-блакітныя вочы. Колер вачэй мяняецца, калі ён злуецца ці пагражае, зрэнкі становяцца то чырвоныя, то зялёныя. Вушы ў ката заўсёды напагатове; яны ўлоўліваюць найменшы шоргат.

Кузя - жывёла капрызное. Калі ў яго добры настрой, ён гуляе, дазваляе сябе гладзіць, дазваляе іншаму жывёле ёсць са сваёй міскі, але калі ў яго дрэнны настрой, ён папярэджвае аб гэтым своеасаблівым мяўканнем, тады яго лепш не чапаць. Кузя сур'ёзны, змагарных кот. Калі мы былі ў вёсцы, ён біўся з усімі катамі. Першым у бойку ён не ўступае. Спачатку ён як бы папярэджвае: вые агідным голасам. Амаль на сто восемдзесят градусаў паварочвае шыю; шэрсць у яго ўстае дыбарам, а хвост "ператвараецца" ў разбэшчаную шчаціністую шчотку. Жалю да суперніка ў яго няма. Ён б'ецца да таго часу, пакуль праціўнік не звернецца ва ўцёкі. Кузя - вельмі разумны кот. Ён навучыўся лапамі адкрываць халадзільнік; дзверцы шаф. Калі ўваходныя дзверы не зачыненая на замок, то ён будзе вісець на ручцы да таго часу, пакуль дзверы не адкрыецца. Кузя любіць глядзець тэлевізар, паляваць на яшчарак, жаб, птушак. І ўсё ж ён вельмi добры кот і любіць сваіх гаспадароў. Мне вельмі падабаецца наш кот.