Характеристика пана Дулемба​

Пан Тыбурций является одним из самых ярких персонажей рассказа "В дурном обществе" Короленко. В этой статье представлен цитатный образ и характеристика пана Тыбурция в рассказе "В дурном обществе": описание внешности и характера героя, его происхождения, семьи, занятий и т.д.

Объяснение:

Я знаю только это, Вдруг пригодится:/

На жаль, сціплае веданне беларускай мовы не дазваляе мне напісаць нешта сапраўды арыгінальнае. Але я пастараюся неяк выкруціцца. На Беларусі маразы, і я мару пра егіпецкае сонца. Вось бы зараз выцягнуцца на шэзлонгу і дрымотна назіраць за воплескамі хваль Чырвонага мора. Побач ляжыць бутэлька вады і сакавітая садавіна, я адчуваю на вуснах салёнае паветра і чую воддаль крыкі арабаў, якія імкнуцца прадаць свой надзвычай важны (для іх) тавар ці паслугу турыстам нашага пляжу.

Объяснение:

Сказ 1:

На жаль, - уводнае слова

сціплае - азначэнне

веданне - дзейнік

беларускай - азначэнне

мовы - дапаўненне

не дазваляе - выказнік

мне - дапаўненне

напісаць - дапаўненне

нешта - дапаўненне

сапраўды - акалічнасць (?)

арыгінальнае - азначэнне

Сказ 2:

Але - злучнік

я - дзейнік

пастараюся выкруціцца - выказнік

неяк - дапаўненне

Сказ 3:

На Беларусі - акалічнасць

маразы - дзейнік

і - злучнік

я - дзейнік

мару - выказнік

пра сонца - дапаўненне

егіпецкае - азначэнне

Водгук на верш Максіма Багдановіча
“Слуцкія ткачыхі”
Паэзія Максім Багдановіч з'яуляецца глыбока рэалістычнай, цесна связанай з вызваленчай барацьбой беларускага народа. Любоў да Радзімы — адна з галоўных тэм лірыкі Максім Багдановіч. Ён паказвае моцную прывязанасць простых людзей да Беларусі, да роднай зямлі. Выгнаныя голадам з роднага краю, беззямельныя сяляне жывуць успамінамі аб Радзіме. Тэма любві да Радзімы гучыць і ў вершах, прысвечаных мінуламу Беларусі. У час паездкі ў 1911г. у Вільню Максім Багдановіч пазнаеміўся з рукапісамі старажытных беларускіх кніг. Яго зацікавіла гістарычнае мінулае беларускага народа і пад уражаннем ад іх напісаў верш “Слуцкія ткачыхі” з цыкла “Старая Беларусь”.
Верш "Слуцкія ткачыхі” — адзін з лепшых твораў гэтага цыклу. У ім уваскрашаецца далёкае феадальнае мінулае Беларусі, паказваецца паднявольная праца слуцкіх ткачых у час прыгону.
Вобраз васілька набывае ў вершы абагульняючае значэнне. Ён зліваецца з вобразам Радзімы, становіцца сімвалам народнага мастацтва.
У вершы “Слуцкія ткачыхі” паэт раздумвае над лёсам беларускіх мастакоў і над сутнасцю мастацтва. Гэты верш вельмі прыгожы, у гэтым вершы аўтар пытаецца расказаць пра тое, што сапраўднае мастацтва нельга стварыць пад прымусам. Паясы ператварыліся ў шыдэўры толькі тады, калі ткачыхі ўклалі ў іх сваю душу. Паэт хацеў перадаць на колькі цяжкі быў той час - час прыгону, калі людзі былі не вольныя рабіць тое, чаго хацелася ім . Час, калі прыгонныя людзі цалкам залежалі ад пана, выконвалі толькі тое, што хацелася і падабалася яму:
Ад родных ніў, ад роднай хаты
У панскі двор дзеля красы
Яны, бяздольныя, узяты
Ткаць залатыя паясы.
Яшчэ аўтар пытаецца сказаць, што роля мастацтва ў жыцці народа вельмі важна. У гэтым вершы апісваецца картіна роднай зямлі, дзе ткачыха заміж пярсіцкага ўзора” шые “цвяток радзімы васілька”:
Цямнее край зубчаты бора…
І тчэ, забыўшыся, рука,
Заміж персідскага ўзора,
Цвяток радзімы васілька.
Гэты верш трэба чытаць з паузамі, пасля кожнай стракі, з трохі жаласнай інтанацыяй.
У вершы вельмі шмат супрацьпастаўленняў. Я думаю, што у гэтым вершы аўтар вельмі падрабязна апісаў тую цяжкую працу, якая была ў той час.