назо́ўнік — часьціна мовы, якая абазначае прадмет і адказвае на пытаньні «хто? », «што? ». у сказах могуць зьяўляцца дзейнікам, дапаўненьнем, радзей — выказьнікам, акалічнасьцю ды азначэньнем. назоўнікі падзяляюцца на агульныя і ўласныя, адушаўлёныя і неадушаўлёныя, асабовыя і неасабовыя, канкрэтныя і абстрактныя, зборныя, рэчыўныя.
назоўнік у беларускай мове адрозьніваецца паводле роду (мужчынскі, жаночы, ніякі), ліку (адзіночны, множны) ды склону (назоўны, родны, давальны, вінавальны, творны, месны, дадаткова — клічны). дадаткова маюць тры скланеньні: першае, другое, трэцяе.
Поделитесь своими знаниями, ответьте на вопрос:
План к апавяданню Зяленая школа Янка Брыль (На белорусском)
1.Проницательный і адважны важак зграі-Лоба.
2.Ловушки і пасткі супраць ваўка.
3.Смерть сяброўкі (сяброўкі Лоба, ваўчыцы бланкі).
4.Ловля (у гэтай частцы злавілі самага Лоба).
5.Погибель ад тугі, адзіноты і недахопу свабоды.