Ім ланцужком, галинка, обозначить суффикс в этих словах.

Первое слово не знаю
Ланцужком - суффикс к
Галинка - суффикс нк
Тоже незнаю

Чарнавус — прафесар інстытута геалогіі. Аўтар з сімпатыяй малюе гэтага вучонага. Шчыра спачувае яму, даведаўшыся пра непрыемнасці, якія наваліліся на беднага прафесара. Вось гэта справядлівасць і сумленнасць часам перашкаджаюць вучонаму бачыць з'явы ў сапраўдным святле. Чарнавус непатрабавальны і сціплы. Яго вельмі любяць калегі. Ён увесь час адчувае іх маральную падтрымку. Калі што-небудзь не ладзіцца, ён непакоіцца, каб з-за яго не было непрыемнасцяў у калег. Інтарэсы навукі для Аляксандра Пятровіча даражэй за ўсё. Без навукі ён не ўяўляе свайго жыцця.

*** 
Восень ціха прыварожвае 
Залатою шчымлівай парой. 
Лісцяў-кветак мігценне прыгожае 
Ашчаджае вястун-лістабой. 

Ён сваё яшчэ возьме напоўніцу, 
Скіне з дрэваў убранне на дол. 
А пакуль сэрца радасцю поўзніцца - 
Фарбаў-водбліскаў цэлы прыпол. 

Уладзімір Мароз 

Восень 

Восень абсыпала дрэвы 
Жоўтым прыгожым лістком, 
Восень сабрала пасевы 
З поля пагодным дзяньком, 

Збожжа ў гумно накладала, 
Бульбу ссыпала ў мяхі, 
Ў косы цыбулю сплятала, 
Вешала іх ля страхі. 

Лушчыла ў торбы сланечнік, 
Мак, і хвасолю, і боб. 
Восень у клопаце вечным, 
Хай дапаможа ёй Бог! 

Ірына Багдановіч 

Колеры восені 

Пафарбавала восень 
Клёны 
У колер жоўты 
І чырвоны. 

На спелых гронках 
Арабіны - 
Бялюткіх нітак 
Павуціна. 

А за сцяжынкай 
Паглядзі ты - 
Зялёнай руні 
Аксаміты. 

І немагчыма 
Надзівіцца 
На восень - 
Цуда-чараўніцу... 

Віктар Шымук 

Асенні малюнак 

Як охра, пажаўцела восень, 
Зямля рыхтуецца к зіме. 
Мільгне на небе раптам просінь, 
А вецер золкі дзьме ды дзьме. 

Туман малочны лістапада 
Пакрыў палі, пакрыў лугі, 
Чарнеюць ля дарог прысады 
Ад халадоў і ад тугі. 

Мікола Сабалеўскі