Анализ стиха вёска янка купала ОЧЕНЬ

В первые послеоктябрьские годы у Янки Купалы вместе с чувством надежды нарастают ощущения тревоги и отчаянья. В годы военного лихолетия белорусы стали народом-беженцем. Тема беженства становится основной, но не исчерпывает всей семантической глубины стихотворения «Паязджане». Время показало, что беженство стало эмблемой всего ХХ в., судьбой многих народов. В произведении создан образ свадебного кортежа – «поезда» в безрадостной ситуации, среди зимней метелицы в поле ночью… Гости-«паязджане», охваченные ужасом, примерзли друг к другу…

Беженство, вынужденная эмиграция белорусов, разочарование поэта в исторической перспективе своего многострадального народа – это далеко не все возможные прочтения стихотворения. «Паязджане» – это люди-тени, люди-привидения, рабы, духовные нищие, это метафора отчужденности людей от самих себя, неидентичности, духовной неукорененности, сонливости, немощи, смерти-при-жизни (или жизни в смерти) – всего того, что Янка Купала не уставал разоблачать и в течение предыдущего своего творческого пути, и позже.

восень (роднасна інш-прускай. assanis - «восень», гот. аsаns - «жніво», этымалагічна - «час жніва"; па тлумачэнню даля - ад «асяняць» - зацяняць: наступ змроку) - адно з чатырох часоў года, паміж летам і зімой. восень - пераходны сезон, калі прыкметна памяншэнне светлавога дня і паступова паніжаецца тэмпература навакольнага асяроддзя.

складаецца з трох месяцаў: у паўночным паўшар'і - верасня, кастрычніка і лістапада, у паўднёвым - сакавіка, красавіка і траўня.

па колькасці якая паступае на зямлю ад сонца энергіі раўнадзенства павінны быць сярэдзінай адпаведных сезонаў. але затрымка ў змене тэмпературы (выкліканая фізічнымі ўласцівасцямі вады і зямлі) затрымлівае кліматычныя сезоны адносна астранамічных. тэмпературная затрымка змяняецца ў залежнасці ад канкрэтнага месца, таму ў адных культурах восеньскае раўнадзенства расцэньваецца як сярэдзіна восені, а ў іншых - як пачатак восені.да xviii стагоддзя ў маскоўскай дзяржаве восень (есень) працягвалася ад 23 верасня да каляд хрыстова - гэта значыць да 25 снежня. у кожным часу года лічылася па 91 дня і па полчетвертого гадзіны.у старадаўніх пасхаліях восень апісвалася наступным чынам:

у 1348 годзе адбыўся сабор у маскве, на якім пакладзена пачынаць год з верасня, а не з сакавіка. з xv стагоддзя новы год пачынаўся 1 верасня, звесткі аб святкаванні новага года з'яўляюцца з канца xv стагоддзя. «парыжскі слоўнік маскавітаў» (xvi стагоддзе) захаваў руская назва навагодняга свята: першы дзень у годзе.у ірландыі, згодна з нацыянальнай метэаралагічнай службе (met eireann), восеньскімі месяцамі з'яўляюцца верасень, кастрычнік і лістапад. аднак у ірландская календары, які грунтуецца на старажытных кельцкіх традыцыях, восеньскімі лічацца жнівень, верасень і кастрычнік.

Узоры пейзажная лірыкі купалы- гэта усім вядомыя вершы \"дзве таполі\", \"адцвітанне\", \"жніво\" і іншыя. для мяне ж выдатнейшы ўзор пейзажнай лірыкі купалы- верш \"явар і каліна\". песняй вясны лебядзінаю, скінуўшы зімнія чары, шэпчуцца явар з калінаю ў сумная даліне над ярам. тым, хто цікавіцца творчасцю беларускага песняра, хто хацеў бы спасцігнуць усю глыбіню яго паэзіі, я бы параіла не пакінуць без увагі, абавязкова прачытаць гэты незвычайна чуллівы, поўны пяшчоты і глыбокага сэнсу верш. пра гэты верш хочацца сказаць \"меладычны\", і нядзіўна, што ён пакладзены на музыку. музыку на словы купалы напісаў беларускі кампазітар ю.семеняка, выконваюсь песню вядомыя беларускія \"песняры\" , а так сама наш суайчыннік з амерыкі багдан андрусішын. не толькі \"явар і каліна\" пакладзены на музыку, але і іншыя вершы купалы : \"я ад вас далёка\", \"зваяваным\", \"спадчына\". \"явар і каліна\"- гэта, сапраўды, больш чым верш пра прыроду. у ім зліліся радасць вясновага абуджэння прыроды, пяшчота і каханне, легенды і паданні беларускай зямлі пра русалак і даўнейшыя павер\'і беларусаў пра тое, што прырода - гэта жываю істота. слухаюць смехаў русалчыных, лопату крылляў начніцы, ветру павеваў ап\'янчаных, плюскату шклістай крыніцы. беларускі пісьменнік іван навуменка сказаў пра верш \"явар і каліна\", што \"гэта выказаная замілаванымі, надзвычай экспрэсіўнымі паэтычнымі радкамі хвала жыццю, у вобразах дрэў шэпчуцца аб чымсьці неразгаданным, таямнічым пад вечным небам\".