Какое из не является словосочетанием: у бок лесу зразумеу адразу писаць хутка каля дома чытае и не разумее хата прыбрана тольки выпускниеи апранауся па-зимняму збирацца у школе

Я люблю вясну, таму што ў гэты час становіцца неяк весялей на душы. Я сяджу на ўроку і радуюся сонцу, якое свеціць ярка і цёпла. Калі я іду са школы, мне сустракаюцца ўсмешлівыя людзі-напэўна яны таксама рады вясне.

Мне здаецца, што здарыцца нешта новае і незвычайнае.

Больш за ўсё мне падабаецца назіраць як змяняецца прырода. Паэты часта у вершы апісваюць гэты час. З першых дзён сакавіка вакол пачынаюць адбывацца дзіўныя рэчы: здаецца, што хтосьці ўключыў вялікую лямпу. Снег растае незаўважна-днём ён яшчэ ляжаў каля пад'езда, а раніцай яго ўжо няма. Толькі ў парку пад дрэвамі ён растае даўжэй. Варта некалькі дзён пагрэць сонейка, як расліны пачынаюць ажываць. На шэрых непрывабных дрэвах з'яўляюцца ныркі, а газоны пакрываюцца ультра яркай зялёнай траўкай.

Па небе плывуць аблокі. Калі легчы на зямлю і назіраць за імі, то можна выдатна павесяліцца. Спачатку конікі ўсякія здадуцца, потым горы высокія, можна нават свой партрэт ўбачыць.

З пачаткам вясны разумееш, што сапраўды спяваюць птушкі. Здаецца, што нават вераб'і цвыркаюць ня як звычайна, а весела і з пералівамі.

Але самы любімы вясновы месяц-май. Не толькі таму, што заканчваюцца заняткі ў школе. Я люблю Свята 9 мая: на вуліцах шмат людзей, дарослых і дзяцей, гуляе музыка, а ўвечары салют прыгожы і яркі настолькі, што дух захоплівае. Ветэраны ходзяць у ваеннай форме з ордэнамі на грудзях. Яны такія старэнькія.

На ваенны парад збіраецца напэўна ўвесь горад. Мяне зайздрасць і гонар распірае, калі па плошчы крочаць роўныя шэрагі салдат, едзе ваенная тэхніка.

У апошнія гады ў траўні ўжо стаіць спякота, таму сядзець у класе ўсё цяжэй і цяжэй. Пасля заняткаў мы з сябрамі ідзем у парк. Там ужо на ўсю моц растуць кветачкі, трава густая і мяккая, а дрэвы шамацяць зялёнымі лісточкамі. Пахі стаяць такія, што галава кругам ідзе.

Калі доўга сядзець пад сонцам, то можна нават загарэць.

За горадам прырода ўжо жыве поўным жыццём. На беразе ракі сядзяць рыбакі, на дачах корпаюцца людзі, стукаюць малаткі – будоўля ў разгары.

Ў

Восень (роднасна інш-прускай. Assanis - «восень», гот. Аsаns - «жніво», этымалагічна - «час жніва"; па тлумачэнню Даля - ад «асяняць» - зацяняць: наступ змроку) - адно з чатырох часоў года, паміж летам і зімой. Восень - пераходны сезон, калі прыкметна памяншэнне светлавога дня і паступова паніжаецца тэмпература навакольнага асяроддзя.

Складаецца з трох месяцаў: у Паўночным паўшар'і - верасня, кастрычніка і лістапада, у Паўднёвым - сакавіка, красавіка і траўня.

Па колькасці якая паступае на зямлю ад Сонца энергіі раўнадзенства павінны быць сярэдзінай адпаведных сезонаў. Але затрымка ў змене тэмпературы (выкліканая фізічнымі ўласцівасцямі вады і зямлі) затрымлівае кліматычныя сезоны адносна астранамічных. Тэмпературная затрымка змяняецца ў залежнасці ад канкрэтнага месца, таму ў адных культурах восеньскае раўнадзенства расцэньваецца як сярэдзіна восені, а ў іншых - як пачатак восені.
Да XVIII стагоддзя ў Маскоўскай дзяржаве восень (Есень) працягвалася ад 23 верасня да Каляд Хрыстова - гэта значыць да 25 снежня. У кожным часу года лічылася па 91 дня і па полчетвертого гадзіны.
У старадаўніх пасхаліях восень апісвалася наступным чынам:

У 1348 годзе адбыўся Сабор у Маскве, на якім пакладзена пачынаць год з верасня, а не з сакавіка. З XV стагоддзя новы год пачынаўся 1 верасня, звесткі аб святкаванні Новага года з'яўляюцца з канца XV стагоддзя. «Парыжскі слоўнік маскавітаў» (XVI стагоддзе) захаваў руская назва навагодняга свята: Першы дзень у годзе.
У Ірландыі, згодна з нацыянальнай метэаралагічнай службе (Met Eireann), восеньскімі месяцамі з'яўляюцца верасень, кастрычнік і лістапад. Аднак у ірландская календары, які грунтуецца на старажытных кельцкіх традыцыях, восеньскімі лічацца жнівень, верасень і кастрычнік.