Помгите перевести на бел.яз китабы китабы книги, написанные на языке арабским письмом создавались с xvi столетия татарами, что поселились в беларуси и литве в xv-xvi столетиях и постепенно забыли свой родной язык.для сохранения религии они вынуждены были перевести коран и другие книги ислама на язык оставив при этом арабский алфавит.содержание китабов восточные легенды, сказки, приключенческие повести, описания мусульманских ритуалов, морально-этические поучения для молодежи (о почитании родителей, гостей, бедных, сирот, соседей и других), гадание на буквах корана, разгадка снов китабы написаны и читаются справа налево, текст начинается там, где в славянских книгах оканчивается.количество страниц в таких книгах от 70 до 1000. строчка цельная, нет разделения на слова, нет неодинаковая большой буквы и знаков препинания.перенос слов подчиняется одному правилу: каждая следующая строка должна равняться предыдущей.язык китабов опличается от языка древних письменных памятников, он близок к народному языку.по в. нестеровичу

Китабы Китабы книги, написанные на белорусском языке арабским письмом Создавались с XVI века татарами, что поселились на Беларуси и Литве в XV-XVI веках и постепенно забыли свой родной язык.Для сохранения религии они вынуждены были переложить Коран и другие книги ислама на белорусский язык, оставив при этом арабский алфавит.Содержание китаб восточные легенды, сказки, приключенческие повести, описания мусульманских ритуалов, морально-этические поучения для молодежи (про почитание родителей, гостей, бедных, сирот, соседей и других), гадание на буквах Корана, разгадка снов Китабы написаны и читаются справа налево,текст начинается там, где в славянских ученику кончается.Количество страниц в таких ученику от 70 до 1000. Строка сплошная, нет разделения на слова, нет неодинакова большой буквы и знаков препинания.Перенос слов подчиняется одному правилу: каждый следующий строка должна равняться предыдущей.язык китабов опличается от языка древних белорусских письменных памятников, он

Побач з домам маёй бабулі працякае звонкі ручаёк, які пачынаецца з крынічанькі і хутка бяжыць да рэчанькі. На яго дне ляжаць маленькія і вялікія каменьчыкі, праз якія ручаёк пераскоквае, як з парожка на парожак. Агінаючы вельмі вялікія камяні, ручаёк падзяляецца на маленькія струменьчыкі, а потым зноў збіраецца разам. Месцамі ручаёк разліваецца і становіцца настолькі спакойным, што на яго паверхні бачны толькі дробныя хвалькі, а на раслінах, якія схіляюцца да вады, сядзяць рознакаляровыя матылькі. Калі на небе няма хмарак, у такія месцы прыходзяць конікі, каб пабыць у цяньку і папіць чыстай вады. У дрэвах і кустах побач з ручаём шмат птушачак, якія звілі тут свае гняздзечкі. Часта з лесу да ручая прылятае зязюлька.

1) Прыслоўе - самастойная часціна мовы, якая абазначае прымету дзеяння, або прымету іншай прыметы ці прадмета і адказвае на пытанні як? якім чынам? калі? дзе? куды? чаму? з якой нагоды? з якой мэтаю? навошта?
2)  акалічнасць і выказнік. Можа быць залежным словам ( бегчы хутка (як?))
3) прыслоўе нязменная часціна мовы як і другія, не мае канчатка, не скланяюцца, не спрагаюцца.
4) прыслоўі, утвораныя ад якасных прыметнікаў. Утвараюцца ад прыметнікаў (цяжка, прыгожа), ад лічэбнікаў (удзвюх, па двое), ад спалучэнняў прыназоўнікаў с назоўнікамі (досыць, бесперастанку), ад спалучэння прыназоунікаў з рознымі склонавымі формамі кароткіх прыметнікаў (дабяла, дачыста, зацемна), ад іншых прыслоўяў (назусім, занадта)
5) каб абазначыць прымету прадмета, дзеяння, прыметы; прэдыкатыўныя прыслоўі, абазначаюць стан наваколля, чалавека, памяшкання.
6) з дэфісам пішуцца прыслоўі з прыстаўкай абы (абы-дзе), пасля прыставак аб ў прыслоўях на ому, аму, яму, йму, ску, цку, ы: па-старому, па-новаму, па-дзіцячы; пасля прыстаўкі па ў прыслоўях, утвораных ад парадкавых лічэбнікаў (па-першае, па-другое); складаныя прыслоўі (ледзь-ледзь, калі-нікалі, мала-памалу, перш-наперш). Яшчэ праз дэфіс пішуцца прыназоунікі (з-за, па-над), прыметнікі (белы-белы, жоўта-ружовы), назоунікі (паў-Мінска)