Што ж такое Бацькаўшчына ? Гэта – радзіма, родны край, краіна , горад ці вёска. Гэта месца, дзе ты нарадзіўся і вырас. Гэта месца, дзе прайшло тваё дзяцінства, дзе твае сябры, можа, і першае каханне.
Нішто на зямлі не можа быць бліжэй, мілей, чым Бацькаўшчына. У кожнага чалавека ёсць свая Бацькаўшчына. У адных – гэта вялікі горад, у іншых – маленькая вёсачка, але ўсе людзі любяць яе аднолькава. Для мяне слова «Бацькаўшчына » значыць нешта вельмі дарагое, любімае, каштоўнае, дзеля якога можна памерці!
Бацькаўшчына не абавязкова павінна быць вялікай. Гэта можа быць які-небудзь куток вашага горада, пасёлка. У мяне ёсць сваё упадабанае мястэчка. Гэта велічны лес. На ўсёй зямлі цяжка знайсці куток выдатней гэтага, таму што ўзімку лес зменьваецца, становіцца таямнічым, чароўным, казачным. Асабліва ён прыгожы ў маразы. Дрэвы накрытыя цёплым інеем, здаецца, замерла ў чаканні цуду. Снег на сонейку пераліваецца як быццам гара алмазаў. Калі ў гэты момант загадаць жаданне, яно абавязкова збудзецца. Улетку я люблю валяцца на зялёнай траўцы, грэючыся пад сонейкам на беразе рэчкі. Побач ціўкаюць птушачкі, і, здаецца, што час спыняецца. Жыццё замірае, і ты забываеш пра ўсе праблемы.
Блізкасць рэчкі, цішыня, у якой мноства гукаў : шолах дрэў, шамаценне чароту, сумны крык нейкі птушкі – усё гэта дапамагае мне ўбачыць і пачуць маю Бацькаўшчыну , адзіную і непаўторную.
Я кахаю сваю Бацькаўшчыну. Кахаю таму, што толькі тут самае яркае сонца, толькі тут самая зялёная трава, толькі тут самае блакітнае неба, толькі тут самыя лепшыя людзі. Люблю таму, што тут жывуць мае мама і тата, мая сям’я.
Хочацца каб час спыніўся, але ён бязлітасна рухаецца наперад. Мы расцем, сталеем, але вось сваю Бацькаўшчыну мы ніколі не забудзем. Мы будзем кахаць і шанаваць яе да апошніх дзён свайго жыцця.
Владимирович
05.03.2022
Для ответа на этот вопрос необходимо знать основные правила образования формы 2-й асобы множественного числа в настоящем времени венгерского глагола.
Форма 2-й асобы множественного числа настоящего времени образуется путем добавления к основе глагола окончания "-unk" (для глаголов, у которых гласный в последнем слоге основы является гласным "a", "á", "o", "ó", "u", "ú") или "-ünk" (для глаголов, у которых гласный в последнем слоге основы является гласным "e", "é", "i", "í", "ö", "ő", "ü", "ű").
Основа глагола "стрыйчы" в 3-й лице ед. числа настоящего времени абвеснага ладу (небежнага ладу) выглядит также как и в инфинитиве - "стриж". Поэтому, чтобы образовать форму 2-й асобы множественного числа настоящего времени, мы должны добавить окончание "-unk" (так как последний гласный "и" в основе глагола является гласным "i").
Таким образом, форма 2-й асобы множественного числа настоящего времени глагола "стрыйчы" абвеснага ладу будет выглядеть следующим образом: "стрижунк".
Надеюсь, что данное объяснение помогло вам понять и разобраться с данной грамматической трудностью. Если у вас возникнут еще вопросы, не стесняйтесь задавать их.
Misyura_Viktoriya1683
05.03.2022
Краткое содержание рассказа "Паром на бурной реке" Владимира Короткевича:
В начале рассказа описывается ситуация, что на реке происходит сильное наводнение, и местные жители оказываются в опасности из-за грозного состояния воды. Многие люди теряют свои дома и имущество. Главные герои рассказа - гидролог и его верный помощник-пароходчик, принимают решение помогать людям, используя паромы для эвакуации.
Опираясь на свой профессиональный опыт и знания о реке, гидролог решает прокладывать маршруты парома через самые безопасные участки реки. Они спасают много людей, которые благодаря паромам удаются покинуть затопленные участки и пережить данную непогоду.
Основной конфликт заключается в том, что на одном из паромов оказывается весточка для личности, на которую охотятся силы репрессивного аппарата по политическим причинам. Герои рассказа, несмотря на риск самих себя, принимают решение помочь этому человеку скрыться, перевезя его на другой берег реки.
В конце рассказа рассказывается, что герои создают новый паром, чтобы люди всегда могли уверенно пользоваться этим средством передвижения и спасаться в случае опасности.
Объяснение решения:
Рассказ "Паром на бурной реке" Владимира Караткевича является произведением о героизме и жертвенной помощи людям в критические моменты. Гидролог и пароходчик, используя свои знания и опыт работы на реке, не только спасают людей от наводнения, но и решают помочь преследуемому человеку.
Главный герой рассказа, гидролог, осознает, что помимо своей профессиональной обязанности заботиться о безопасности людей, ему приходится принимать важные решения на основании своих моральных ценностей. Он решает помочь неизвестному человеку, игнорируя возможные последствия для себя и своего помощника. Это демонстрирует важность гуманизма и заботы о других людях.
Пояснение школьнику:
Рассказ "Паром на бурной реке" Владимира Караткевича повествует о том, как во время наводнения главные герои, гидролог и пароходчик, используют паромы для спасения людей от наводнения и помогают одному человеку скрыться от опасности.
Гидролог - это человек, который изучает реки и особенности их поведения. В данном рассказе он использует свои знания о реке, чтобы найти самые безопасные места для прохождения парома и спасения людей. Пароходчик - это человек, управляющий паромом, то есть он отвечает за его передвижение по реке.
Герои рассказа сталкиваются с трудностями, так как на одном из паромов оказывается человек, на которого кто-то ищет. Но они решают помочь ему, несмотря на риск для самих себя. В конце рассказа герои создают новый паром, чтобы в будущем не только спасать людей, но и облегчать их передвижение по реке в безопасность.
Таким образом, в рассказе "Паром на бурной реке" автор показывает, как героизм и забота о других людях могут преодолеть трудности и принести пользу большому количеству людей.
Што ж такое Бацькаўшчына ? Гэта – радзіма, родны край, краіна , горад ці вёска. Гэта месца, дзе ты нарадзіўся і вырас. Гэта месца, дзе прайшло тваё дзяцінства, дзе твае сябры, можа, і першае каханне.
Нішто на зямлі не можа быць бліжэй, мілей, чым Бацькаўшчына. У кожнага чалавека ёсць свая Бацькаўшчына. У адных – гэта вялікі горад, у іншых – маленькая вёсачка, але ўсе людзі любяць яе аднолькава. Для мяне слова «Бацькаўшчына » значыць нешта вельмі дарагое, любімае, каштоўнае, дзеля якога можна памерці!
Бацькаўшчына не абавязкова павінна быць вялікай. Гэта можа быць які-небудзь куток вашага горада, пасёлка. У мяне ёсць сваё упадабанае мястэчка. Гэта велічны лес. На ўсёй зямлі цяжка знайсці куток выдатней гэтага, таму што ўзімку лес зменьваецца, становіцца таямнічым, чароўным, казачным. Асабліва ён прыгожы ў маразы. Дрэвы накрытыя цёплым інеем, здаецца, замерла ў чаканні цуду. Снег на сонейку пераліваецца як быццам гара алмазаў. Калі ў гэты момант загадаць жаданне, яно абавязкова збудзецца. Улетку я люблю валяцца на зялёнай траўцы, грэючыся пад сонейкам на беразе рэчкі. Побач ціўкаюць птушачкі, і, здаецца, што час спыняецца. Жыццё замірае, і ты забываеш пра ўсе праблемы.
Блізкасць рэчкі, цішыня, у якой мноства гукаў : шолах дрэў, шамаценне чароту, сумны крык нейкі птушкі – усё гэта дапамагае мне ўбачыць і пачуць маю Бацькаўшчыну , адзіную і непаўторную.
Я кахаю сваю Бацькаўшчыну. Кахаю таму, што толькі тут самае яркае сонца, толькі тут самая зялёная трава, толькі тут самае блакітнае неба, толькі тут самыя лепшыя людзі. Люблю таму, што тут жывуць мае мама і тата, мая сям’я.
Хочацца каб час спыніўся, але ён бязлітасна рухаецца наперад. Мы расцем, сталеем, але вось сваю Бацькаўшчыну мы ніколі не забудзем. Мы будзем кахаць і шанаваць яе да апошніх дзён свайго жыцця.