Верный ли перевод? ? главный суд был выборным. в его состав избиралось по два человека от каждого повета. помимо этого, сюда входили два советника, назначаемые на эту должность. в зависимости от категории дела решались в департаментах либо уголовных, либо гражданских дел. земский поветовый суд был судом первой инстанции. после присоединения беларуси к россии изменялось не только судопроизводство, но и состав суда. членами суда в конце 18 в. были судья, подсудок и писарь, а в 19 в. - земский судья и два подсудка. членами суда могли быть только дворяне ( честного поведения, богобоязливые и владеющие недвижимым имуществом. членами суда избирались на три года. поветовый земский суд проводил свою работу в виде трех ежегодных сессий, которые продолжались по две три недели. круг дел, подведомственных поветовым земским , в 19 в. был более широким, чем в 17 в., когда беларусь входила в состав великого княжества литовского. это было вызвано тем, что в губерниях ( за исключением виленской и гродненской) после присоединения к россии не создавались гродские суды, дела которых отошли к компетенции поветовых земских судов. поветовые земские суды действовали до 1831 г. и была заменены уездными в составе уездного судьи и двух заседателей, которые руководствовались в своей деятельности только российским законодательством. просуществовали они на территории беларуси вплоть до введения мировых судов в 1871 г., когда буржуазная судебная реформа начала осуществляться и на территории беларуси. подкоморские суды действовали на территории беларуси с 1796 г. по 1810 г. они рассматривали, как и до присоединения к россии, только одну категорию гражданских дел - межевые споры. но в связи с тем, что в россии и беларуси проводилось генеральное межевание, в 1810 г. сначала в виленской, затем гродненской и минской губерниях по дворянства были учреждены межевые суды. положение о размежевании от 6 октября 1810 г. регламентировало состав, порядок комплектования, систему и компетенцию межевых судов. сначала они действовали в виде двух инстанций, а в 1815 г. был создан высший губернский межевой апелляционный суд - третья судебная инстанция. галоўны суд быў выбарчы. у яго склад абіралася па два чалавекі ад кожнага павета. акрамя гэтага, сюды ўваходзілі два дарадцы, прызначаныя на гэтую пасаду. у залежнасці ад катэгорыі справы вырашаліся ў дэпартаментах альбо крымінальных, альбо грамадзянскіх спраў. земскі павятовы суд быў судом першай інстанцыі. пасля далучэння беларусі да расіі змянялася не толькі судаводства, але і склад суда. членамі суда ў канцы 18 ст. былі суддзя, падсудак і пісар, а ў 19 ст. - земскі суддзя і два падсудка. членамі суда маглі быць толькі дваране (сумленных паводзін, богобоязливые і якія нерухомай маёмасцю. круг спраў, павятовым земскім судом, у 19 ст. быў больш шырокім, чым у 17 ст., калі беларусь ўваходзіла ў склад вялікага княства літоўскага. гэта было выклікана тым, што ў беларускіх губернях (за выключэннем віленскай і гродзенскай) пасля далучэння да расіі не ствараліся гарадскія суды, справы якіх адышлі да кампетэнцыі павятовых земскіх судоў. павятовыя земскія суды дзейнічалі да 1831 г. і былі заменены павятовымі і ў складзе павятовага суддзі і двух засядацеляў, якія кіраваліся ў сваёй дзейнасці толькі расійскім заканадаўствам. праіснавалі яны на тэрыторыі беларусі аж да ўвядзення сусветных судоў ў 1871 г., калі буржуазная судовая рэформа пачала ажыццяўляцца і на тэрыторыі беларусі. подкоморские суды дзейнічалі на тэрыторыі беларусі з 1796 года па 1810 г. яны разглядалі, як і да далучэння да расіі, толькі адну катэгорыю грамадзянскіх спраў - межавыя спрэчкі. але ў сувязі з тым, што ў расіі і беларусі праводзілася генеральнае межаванне, ў 1810 г. спачатку ў віленскай, затым гродзенскай і мінскай губерніях па дваранства былі заснаваны межавыя суды. палажэнне аб размежаванні ад 6 кастрычніка 1810 г. рэгламентавала склад, парадак камплектавання, сістэму і кампетэнцыю межавых судоў. спачатку яны дзейнічалі ў выглядзе двух інстанцый, а ў 1815 г. быў створаны вышэйшы губернскі межавы апеляцыйны суд - трэцяя судовая інстанцыя.