Краткое содержание"горкi лiпавы мёд"

У мяне, каля вокна стаіць дрэва -- бяроза. Яна вельмі прыгожая, и вяликая, з вялікімі галяніма. Дрэва патанае ў галінах. Асабліва гэта відаць летам і вясной. Яно ўсё зялёнае, і вельмі цяжка ўбачыць галіны.
Дрэва гэта старое, але, яно расце амаль са мною разам. Я помятаю яго з маленства, калі дрэва таксама было эшчэ маленькім. Кара яго ужо
парэпалася і абламаўся. Але яно ўсё ройна прыгожае.
Зараз, бяроза дастае да маіх вокан. Я заўсюды назіраю за ёй. Дрэву было вельмі цяжка перажываць першыя зімы, але зараз яно вялікае. Убачыв яго, можна сказаць, што яно перажыло шмат цяжкасцяў.
У зімку дрэва ўся пакрываецца снега. Гэта таксама прыгожа бачыць. Восенью, яно ўсё пакрыта разнакаляровымі лісцямі. Гэта вельмі прыгожа! Асабліва, калі яны зрываюцца з сваіх галін і плаўна падаюць ўніз.
Я люблю гэта дрэва. Я люблю назіраць за ім.

1. Выхоўваць душу і сілу пачуццяў - не толькі найцяжкае з мастацтваў, але і найважная справа.
2. Ярчэй было сонца, але мацней пахлі таполі, гучней быў гром, вышэй трава.
3. Вушы рысі нават падчас сну чула лавілі наймалы гук, як радыёантэна ловіць найлёгкія ваганні электрычных хваль.
4. Звон вады быў іншай - цяжэй і без мелодыі.
5. Найвялікі літаратурны аўтарытэт, Горкі ў гутарцы з пісьменнікамі пра рэдакцыйныя справы быў значна больш пачцівы і падатлівы, чым іншы са службоўцаў у "апараце" выдавецтва.
6. Караленка, як ласкавы гаспадар, злічыў сваім абавязкам расказаць некалькі найцікавых выпадкаў са свайго жыцця ў Румыніі.