Адособленые азначення расставить запятыя 1.задаволеныя першым днём заняткаў мы разыходзіліся па хатах.2.схаваўся месяц, заснулі палі прыбітыя дажджом.3. лясок нечакана расступіўся - і вачам адкрылася прыціснутая да чарналесся меліярацыйным каналам паляна.4.сцёпку прыйшла ў галаву смелая думка пабачыцца з аленкай. 5.дзіцячыя вочы жывыя і рухавыя весела пазіралі на мяне.6. пафарбаваныя марозам заснулі ціхія бярозы ўночы пад акном. 7.атуленая кустамі паляна была ўся ўсыпана верасам.8. хата акуратная ашаляваная накрытая шыферам стаяла ўздоўж вуліцы 9. пад быў убіты ў зямлю альховы калок і на яго надзеты карэц зроблены з бяросты старым пастухом нічыпарам. 10.стомлены лапатлівай гаворкаю антон маўчыць.

1.Задаволеныя першым днём заняткаў, мы разыходзіліся па хатах.2.Схаваўся месяц, заснулі палі, прыбітыя дажджом.3. Лясок нечакана расступіўся - і вачам адкрылася прыціснутая да чарналесся ,меліярацыйным каналам паляна.4.Сцёпку прыйшла ў галаву смелая думка ,пабачыцца з Аленкай. 5.Дзіцячыя вочы жывыя і рухавыя ,весела пазіралі на мяне.6. Пафарбаваныя марозам ,заснулі ціхія бярозы, ўночы пад акном. 7.Атуленая кустамі паляна ,была ўся ўсыпана верасам.8. Хата акуратная ,ашаляваная ,накрытая шыферам стаяла ўздоўж вуліцы 9. Пад вербалозам быў убіты ў зямлю альховы калок і на яго надзеты карэц, зроблены з бяросты старым пастухом Нічыпарам. 10.Стомлены лапатлівай гаворкаю, Антон маўчыць.

, а многія беларускія пісьменнікі ўвогуле не пісалі. Ім не хапала мужнасці, каб сказаць, што на вайне былі смяротнікі, якім загадвалася цаной жыцця спыняць фашыстаў. Пра гэта - "Жураўліны крык". Аб воінскім гонары і антыгуманных рашэннях камандавання. Аб маладых і не вельмі людзях, якім так хацелася жыць. Аб людзях, запісаных у лагер "ворагаў народа" (Віцька Свіст, Пшанічны), якія гінуць адзін героем, а другі - здраднікам. Аб маладым, зялёным Глечыку, падобным на падбітага, параненага жураўля, які, выбіваючыся з сіл, імкнецца дагнаць жураўліны клін і не можа. Складаная і жорсткая гэта вайна.
Гераічнасць у Быкава - гэта праява высокага чалавечага духу. Вобраз салдата ў аповесці "Жураўліны крык" паказаны Быкавым на фоне суровага і трагічнага сорак першага года, самага цяжкага года вайны, калі найбольш востра стаяла пытанне не толькі пра мільёны чалавечых жыццяў, але і пра лёс Радзімы, яе будучыню.
Паставіўшы сябе на месца самага маладога салдата, Глечыка, я падумаў, колькі смеласці і мужнасці трэба было мець, каб выстаяць да канца і не завагацца. Дзякуючы такім салдатам, мы сёння жывем, ходзім у школу і марым аб будучын

1. Дзве рэчы трэба мець, каханы! Адна рэч - розум выхаваны: Умець прадгледзець, прылаўчыцца На цвёрдым грунце закрапiцца. Другая рэч, Антось харошы: Таксама трэба мець i грошы.

2.Яшчэ не дальш як пазаўчора Са мною гутарыў, смяяўся І аба ўсім мяне пытаўся, — Міхал гаворыць і ўздыхае. — Ох, браце: смерць не разбірае І не глядзіць нікому ў зубы: Гадзюкаю, брат, з-пад падрубы Знячэўку ўсадзіць сваё джала, Ці многа жыў, ці жыў ты мала, Ці ты багаты, ці ты бедны, Ці ты зайздросны, ненаедны. Жывём, клапоцімся, і дбаем, І ўсе нарэшце паўміраем, У нейкім згаснем летуценні, — Сказаў Ксавэры ў засмучэнні.