Обозначит окончания в словах смяюцца, скачаш, пяцідзясяты, напісаўшы, якасна.

Смяюцца - юц 
скачаш - аш 
пяцідзясяты - ы  
напісаўшы - няма канчатку (дзеепрыслоўе, нязменнае слова)  
якасна - няма канчатку (прыслоўе, нязменнае слова)

Дзикае палявання караля Стаха"Па гарызанталі: 1. Прафесія галоўнага героя аповесці. 2. Пакой, дзе спрабуе

Знайсці звесткі аб “дзікім паляванні” галоўны герой. 3. Пасада жанчыны, якая

першая сустрэла Беларэцкага ў маёнтку. 4. Прозвішча караля Стаха. 5.

Мянушка арганізатара “дзікага палявання”. 6. Сябра Беларэцкага. 7. Які

чалавек з'яўляўся ноччу ў маёнтку? 8. Старажытная беларуская верхняя

вопратка. 9. Агульнае ў з

Объяснение:

Малога

Чалавека. 10. Адзін з удзельнікаў “дзікага палявання”.

Па вертыкалі: 11. Назва маёнтка, дзе адбываюцца падзеі ў аповесці. 2. Якая

жанчына з'яўлялася ноччу ў маёнтку? 12. Хто аўтар запіскі: “Тое, чаму трэба,

загіне. Ты лёзны чалавек, чужынец нейкі. Сыходзь з дарогі. Ты чужы тут, якая

справа табе да праклятых радоў. Паляванне караля Стаха прыходзіць

апоўначы. Чакай”. 13. З кім параўнаў беларэцкі пры першай сустрэчы

гаспадыню Балотных Ялін? 14. Якое слова прапушчана ў наступным урыўку:

"Я адчуваў, як вецер гэтых стагоддзяў праляцеў за маёй спінаю і ўзняў

валасы на маёй галаве.

І яшчэ я адчуў, што ў гэтым доме стаіць ... жахлівы ... Якога не выгнаць

нават камінамі, што гараць дзень і ноч.

Вялізныя, змрочныя залы з траскучым паркетам, змрок па кутах, вечная

пройма, пах пылу і мышэй ... І такі ... што стыне уж сэрца, ...настоены

стагоддзямі, ... адзінага маярату, вялізнага, збяднелага, амаль вымерлага за

Пахне Чабор

Хіба на вечар той можна забыцца?

...Сонца за борам жар-птушкай садзіцца,

Штосьці спявае пяшчотнае бор,

Пахне Чабор,

Пахне Чабор...

Лёгкия кроки на вузкай сцяжынцы.

Дзеўчына ў белай іскрыстая хусцінцы,

Быццам абсыпана промнямі Зор.

Пахне чабор,

Пахне чабор...

Выйсці б на сустрач, стаць і прызнацца.

Вось яно - блізкае, яснае шчасце,

Клікнуць хацелася - голас замёр.

Пахне чабор,

Пахне чабор...

Год адзінаццаць, а можа дванаццаць

Сэрца баліць што не здолеў спаткацца,

Сэрца нязменна хвалюе дакор.

Пахне чабор,

Пахне чабор...

Час той схаваўся за дальняй гарою,

Здасца хвілінай - яна прада мною...

Выйду. Гукаю. Маўклівы прастор.

Пахне чабор,

Пахне чабор...