Вызначте межы сказау. запишыте тэкст, правильна афармляючы сказы на письме. прырода рыхтуецца да зимы жоутае чырвонае бурае листе апалае з дрэу адлятають у вырай стрыжы салауи ластауки гуси качки хаваюцца у глыб вадаемау ляшчы карпы лини мядзведм вожыки барсуки змеи у спячку

Прырода рыхтуецца да зимы. Жоутае, чырвонае, бурае листе ападае з дрэу. Адлятаюць у вырай стрыжы, салауи, ластауки, гуси, качки. Хаваюцца у глыб вадаемау ляшчы, карпы, лини. Мядзведи, вожыки, барсуки, змеи упадаюць у спячку

Зіма - чароўны час года. мне падабаецца, калі на вуліцы ясная марознае надвор'е і падае снег. на вокнах з'яўляюцца мудрагелістыя малюнкі. калі ўсе вакол становіцца белым, здаецца, што ты трапіў у зімовую казку. узімку можна катацца на санках, лыжах, гуляць у снежкі і ляпіць снегавікоў. калі зімой на вуліцы моцны мароз, то спачатку нават не хочацца выходзіць з дому. аднак калі ідзеш па заснежанай вуліцы, а снег пад нагамі весела рыпае, на сэрцы становіцца так радасна! галоўнае ў такое надвор'е - не стаяць доўга на адным месцы. калі рухаешся - ходзіш, бегаеш, катаешся на санках - змерзнуць немагчыма! у студзені мы адзначаем самыя цікавыя святы - новы год і каляды. у гэты час збіраюцца ўсе блізкія і сябры, а мама рыхтуе смачныя стравы. мне падабаецца, калі падчас зімовых святаў у вокнах ўсіх кватэр міргаюць рознакаляровыя лямпачкі. самае прыемнае ў навагодніх святах - дарыць і атрымліваць падарункі. раней я верыў, што іх прыносіць дзед мароз, і пісаў яму лісты. аднак і атрымліваць падарункі ад бацькоў вельмі цікава! зіма дорыць нам шмат прыгажосці і весялосці. нягледзячы на халады, можна праводзіць час з карысцю для здароўя, а таксама больш увагі надаць сваім блізкім людзям. а, акрамя таго, варта памятаць, што зіма не вечная і хутка прыйдзе цёплая, пяшчотная вясна. перевод на : зима - волшебное время года. мне нравится, когда на улице ясная морозная погода и падает снег. на окнах появляются причудливые рисунки. когда все вокруг становится белым, кажется, что ты попал в зимнюю сказку. зимой можно кататься на санках, лыжах, играть в снежки и лепить снеговиков. когда зимой на улице сильный мороз, то сначала даже не хочется выходить из дома. однако когда идешь по заснеженной улице, а снег под ногами весело скрипит, на сердце становится так радостно! главное в такую погоду - не стоять долго на одном месте. когда двигаешься - ходишь, бегаешь, катаешься на санках - замерзнуть невозможно! в январе мы отмечаем самые интересные праздники - новый год и рождество. в это время собираются все близкие и друзья, а мама готовит вкусные блюда. мне нравится, когда во время зимних праздников в окнах всех квартир мигают разноцветные лампочки. самое приятное в новогодних праздниках - дарить и получать подарки. раньше я верил, что их приносит дед мороз, и писал ему письма. однако и получать подарки от родителей интересно! зима дарит нам много красоты и веселья. несмотря на холода, можно проводить время с пользой для здоровья, а также больше внимания уделить своим близким людям. а, кроме того, стоит помнить, что зима не вечна и скоро придет теплая, нежная весна.

у апавяданни в. быкау паказвае маці , як старую жанчыну, якая 16 год з неаслабнай надзеяй чакае з вайны свайго сына, усё яе жыццё пасля вайны запаланіла гора. аўтар яе так апісвае «гэта старая, з пасівелымі валасамі, заўседы пячальнымі вачыма, згорбленая часам». гора яе «прыбіла ўсякі інтарэс да жыцця, зламала характар, спарахніла душу - нічога няміла цяпер старой адзінокай жанчыне» . яна не адна якіх пакалечыла вайна. вось і яна як сапраўдная маці чакае сына з вайны нягледзячы ні на што. яе душэўная рана на працягу доўгага часу не можа зацягнуцца, таму что яе любімы сын загінуў на вайне. гэтую маці ў гэтым свеце нічога не трымае, у яе нічога няма, яна нікому нічога не павінна. яе жыццё праходзіць у чаканні паштальёна, які зноў будзе злым, таму што менавіта злосцю ён ратуе сваю душу ад нямога пытання, на які не можа адказаць. 

аутар гаворыць « сон не прыносіць тэклі адпачынку і збавення ад пакут. сны - працяг таго, пра што думае яна кожную хвіліну. ноччу яна бачыць васілька. але ён сніцца то пакалечаным, то цяжка параненым. сны ператвараюцца ў нясцерпны жах. усяму спрабуе знайсці яна тлумачэнне. i ўсё ўбачанае разам перарастае ва ўпэўненасць, што сын вернецца. упэўненасць настолькі моцная, што не дае чакаць у бяздзейнасці, і тэкля ідзе ўслед убачанай адзінокай постаці».

за вёскай ёсць помнік абаронцам радзімы і ахвярам вайны, за якімі яна даглядае, думаючы пра і пра сваіх родных.

апісваючы вобраз старой тэклі, васіль быкаў выкарыстоўвае азначэнні, якія характарызуюць яе душэўны стан.