Переведите словосочетания на язык выписывать газеты выплывать наверх засевать пшеницей доказывать теорему засаливать огурцы показывать альбом вспыхивать огнём пересказывать текст задерживать дыхание

выпiсваць газеты, выплываць наверх, засейваць пшаном, даказваць тэарэму, зашмальцоуваць агурки, показаць альбом, успыхнуць агнем, перказваць тэкст, затрымливаць дыханне

Відповідь:

Для кожнага чалавека Радзіма пачынаецца з чагосьці свайго: з ручая, каменя. І пачынаецца яна так для многіх мільёнаў, што прыходзяць на зямлю ў свой гадзіну, у свой тэрмін. Разам з нараджэннем чалавек атрымлівае ў спадчыну сваё самае вялікае багацце - Радзіму. Яна ў нас адна, яе нельга змяніць, нельга атрымаць новую, як і жыццё. Радзіма - гэта дадзенасць. Яе ніхто не выбірае на свой густ, як не выбіраюць сабе маці. Якая б ні была твая маці, яна твая адзіная, яна - самы родны для цябе чалавек. Яе нават нельга ні з кім параўнаць, таму што ўсякае параўнанне зневажальна, блюзнерска для той, што дала табе жыццё і ўзгадвала, як змагла. Радзіма - гэта твой лёс: добрая ці не вельмі, якая дорыць табе радасць або засмучэньня ў хвіліны, гадзіны і гады адзінай жыцця. І прымаць яе трэба годна, без нараканьня і незадаволенасці, без дурной зайздрасці да іншых народаў, якія нарадзіліся на больш прасвяднай зямлі. Будзь шчаслівы тым, што ёсць, і дзякуй Радзіму за гонар звацца яе сынам ці дачкой. Падзякавалі і за цяжкае шчасце служыць ёй у блаславёныя дні свету і цяжкія гадзіны вайны. Падзяліся з Радзімай яе лёс, будзь ёй сапраўдным сынам. Беражы і шануй яе, не кляні за ўласныя няшчасці і няўдачы, а рабі для яе ўсё, што ад цябе патрабуецца. Гэта і будзе асноўным знакам твайго патрыятызму. Не чакай і не патрабуй ўзнагароды за вернасць. Вернасць, як і твая любоў, належаць ёй па праве нараджэння. Мы - яе дзеці.

Пояснення:

Я нарадзіўся тут. Тут усё для мяне роднае. Гэтую вуліцу я ведаю з дзяцінства. Вось тут, напрыклад я першы раз пабіўся, а тут я вельмі часта гуляў з мамай калі быў зусім маленькі. Ходзячы па гэтых вуліцах я часта ўспамінаю сваё дзяцінства, шчаслівае дзяцінства. Калі я падыходжу да дзіцячай пляцоўцы, то вусны мімаволі расплываюцца ва ўсмешцы. Я ўспамінаю як я гуляў са сваімі сябрамі з якімі цяпер нават не вітаемся. Успамінаю тую прыгожую дзяўчынку у якую быў закаханы ў дзяцінстве ... Маё дзяцінства было па-сапраўднаму шчаслівым у гэтым месцы, здаецца, што яно будзе вечна захоўваць гэтыя самыя светлыя ўспаміны маім жыцці. Хай я яшчэ не зусім дарослы, і мне ўсяго 13 гадоў, але такога дзяцінства ў мяне больш не будзе. Я нарадзіўся тут.

На пяцьдзясят вёрст рэчышча быў толькі адзін паром.. . 2. Капітану (Пора-Леановічу) не вельмі верылі як нашчадку сепаратысцкай фаміліі і ўраджэнцу Магілёва. Таму "ў дапамогу яму" ...паставілі ...Юрыя Горава, карэннага русака са старой маскоўскай фаміліі. 3. ..18 жніўня на кардон прыляцеў улан на ўспененым кані і нешта хутка перадаў Пора-Леановічу. 4. Жанчына, высокая і зграбная,... стала проста ў ваду. 5. "Давядзецца чакаць да раніцы"-, сказаў Пора-Леановіч. 6. Гораў нечакана для сябе сказаў: "Іван, як пераправіцца цераз раку? " 7. "Ідзіце, "-сказаў Іван жанчыне, туды.. . Мы не можам праводзіць вас. 8.-Паспеў?-спытаў Леановіч улана. - Так точна! ..Генерал Фікельмонт выказвае вам удзячнасць за выкананы загад. 9. - Капітан Пора-Леановіч, вы нягоднік. 10. На тры крокі, -іранічна сказаў Леановіч.. . 11. Гораў удыхнуў паветра і,не цэлячыся, націснуў на курок.