Якой тэме прысвечана апавяданне "хто смяецца апошнім"

У кантрасце паміж пачаткам і канцом твора і хаваецца сэнс яго назвы. Спачатку смяяўся Гарлахвацкі, паціраючы рукі ад радасці, што, дзякуючы страху Тулягі, зможа ў хуткім часе абараніць дысертацыю і закрыць рот тым, хто падазрае яго ў лжэвучонасці і не давярае яму. У канцы смяецца Туляга, задаволены тым, што хапілатакі смеласці і рашучасці перамагчы страх і выкрыць ярага кар'ерыста і невука.

ответ:Няма або няма як правільна?

Правільна

Не-адмоўная часціца (прэдыкатаў), якая адпавядае сучасным літаратурным нормам беларускай мовы. Ўжываецца як у вуснай, так і пісьмовай прамовы любога функцыянальнага стылю (гутарковы, афіцыйна-дзелавога, навуковага, публіцыстычнага і іншых).

У нашай арганізацыі няма такога супрацоўніка

Я табе ўжо сказаў, што грошай у мяне няма

У дамове няма згадкі аб папярэдняй аплаце

У яго заяве няма нічога новага

Тут няма таго, што мы шукалі

Адказу ад заяўніка так і няма

У цябе ёсць грошы? — Няма!

Няма — тое ж, што і «няма», з'яўляецца гутарковай (просторечным) словам. Дапушчальна выкарыстоўваць толькі ў нефармальнай вуснай прамовы або для надання эфекту просторечия ў мастацкай літаратуры.

У мяне няма часу на такія глупства

Няма ні сораму, ні сумлення

У гэтым краме няма нічога, што нам трэба

У тваім зацвярджэнні няма логікі

Объяснение:

Калі дзе-то не зразумела прабач, проста я руская

. Пішуцца разам:
прыслоўі, утвораныя ад прыслоўяў прыставачным назаўтра, назаўсёды, назаўжды, назусім, намнога, наколькі, настолькі, нашмат, напаверх, насупраць, заўчора, залетась, паслязаўтра, пазаўчора, пазалетась, замнога, задоўга і інш. Ад такіх прыслоўяў трэба адрозніваць спалучэнні назоўнікаў з прыназоўнікамі, якія ўжываюцца ў значэнні дапаўнення. Назоўнікі з прыназоўнікамі пішуцца асобна: на заўтра (адкласці), за дзякуй (рабіць), да заўтра (скончыць); ад цямна да відна, з цямна да цямна, да ранку, а таксама у адно, па двое, па трое і інш.
2. Пішуцца праз злучок словы па-першае, па-другое, па-трэцяе і г.д., а таксама ўтвораныя ад прыметнікаў і займеннікаў прыслоўі, якія пачынаюцца з па- і заканчваюцца на -ску, -і (-ы), -аму, (-яму), -ому , -ему, (-йму): па-гаспадарску, па-беларуску, па-латыні, па-бацькоўску, па-чалавечы, па-хлапечы, па-добраму, па-ранейшаму, па-даўняму, па-веснавому, па-мойму, па-свойму і інш.
3. Трэба адрозніваць: прыслоўі нашто, нізашто, зусім, затым ад спалучэнняў займеннікаў з прыназоўнікамі: на што, ні за што, з усім, за тым: нашто ты зрабіў? (з якой мэтай) – ён не разумеў, на што згадзіўся (на якое дзеянне); нізашто не скажа (ні пры якой умове) – працаваў ні за што (без аплаты).