Люди нпйти хороший верш по бнл.лит грамадзянская або интымная лирыка

Iнтымная лiрыка - Максiм Багдановiч - «Раманс»

Янка Купала

Спадчына

Ад прадзедаў спакон вякоў

Мне засталася спадчына;

Паміж сваіх і чужакоў

Яна мне ласкай матчынай.

 

Аб ёй мне баюць казкі-сны

Вясеннія праталіны,

І лесу шэлест верасны,

І ў полі дуб апалены.

 

Аб ёй мне будзіць успамін

На ліпе бусел клёкатам

І той стары амшалы тын,

Што лёг ля вёсак покатам;

 

І тое нуднае ягнят

Бляянне-зоў на пасьбішчы,

І крык вароніных грамад

На могілкавым кладзьбішчы.

 

І ў белы дзень і чорну ноч

Я ўсцяж раблю агледзіны,

Ці гэты скарб не збрыў дзе проч,

Ці трутнем ён не з'едзены.

 

Нашу яго ў жывой душы,

Як вечны светач-полымя,

Што сярод цемры і глушы

Мне свеціць між вандоламі.

 

Жыве з ім дум маіх сям'я

І сніць з ім сны нязводныя...

Завецца ж спадчына мая

Ўсяго Старонкай Роднаю.

 

1918

1) Найбольшай карай для паэта з’яўляецца немата, на якую ён бывае несправядліва асуджаны.
2) Богша спадзяваўся, што натрапіцца патрэбная сцежка, і шыбаваў напрасткі.
3) Сырыя вятры доўгай восені, якія заўсёды надакучліва шумелі ў голлі бярозы і секлі мне ў твар кроплямі дажджу, сёння эамоўклі.
4) У густым змроку хаваліся станцыйныя пуці, на якіх дзе-нідзе паблісквалі стрэлачныя ліхтары.
5) Свіцязь купае сонца ў сваёй купелі, узіраецца, усміхаючыся, у вячыстыя карункі дрэў, якія шырокім, багата вышытым поясам атуляюць яго, лашчацца да яго.

На далекiм востраве адбылося iвержэнне вулкана. Так называуся новы фильм. Мяне (пригласили, попробуй сам перевести) туды маi сябры. У мяне яшче есць кот Кузя, я вельмi люблю з iм размауляць. Я расказвау яму як мне (хочется, подумай как писать) туды. Вось сення дваццаць семае лiстапада, мы пайшли у кiно. Фiльм быу вельмi цiкавы!

-Нада будзе яшчэ раз туды (сходить, найди перевод) ! - казау Васька.

-Да, добра. А калi? - i тут я (вспомнил), што забыу пакармiць Кузю. - Мне пара, пака! - тут я збег.

дома я убачыу, як жалабнамяукае Кузька. Ен застауся галодны.

-Цяпер я цябе не забуду!