Побач з домам маёй бабулі працякае звонкі ручаёк, які пачынаецца з крынічанькі і хутка бяжыць да рэчанькі. На яго дне ляжаць маленькія і вялікія каменьчыкі, праз якія ручаёк пераскоквае, як з парожка на парожак. Агінаючы вельмі вялікія камяні, ручаёк падзяляецца на маленькія струменьчыкі, а потым зноў збіраецца разам. Месцамі ручаёк разліваецца і становіцца настолькі спакойным, што на яго паверхні бачны толькі дробныя хвалькі, а на раслінах, якія схіляюцца да вады, сядзяць рознакаляровыя матылькі. Калі на небе няма хмарак, у такія месцы прыходзяць конікі, каб пабыць у цяньку і папіць чыстай вады. У дрэвах і кустах побач з ручаём шмат птушачак, якія звілі тут свае гняздзечкі. Часта з лесу да ручая прылятае зязюлька.
Объяснение:
Поделитесь своими знаниями, ответьте на вопрос:
Надо сачыненне-апавяданне у мастацким стыли пра ручаёк со словами: ручаёк, каменчыки, з парожка на парожак, цянёк, хмарка, зязюлька, птушачки, гнядзечки, кончики, маыльки, струменчыки, хвальки, з крыничаньки, да рэчаньки.
Ручеек бежит а в нем камушки
Объяснение: