Нужно сочинение про лес с фразеологизмами на белорусском языке.Заранее большое

адзін раз я гуляў па лесе і бачыў такія шыкоўныя віды што душы не чаять. Вавёркі скакалі па галінах гіганцкага дрэва і птушачкі спявалі душа ў душу. Статут я прылёг на траўку яна была як коўдру так шапацела

Объяснение:

што я аж заснуў, калі я прачнуўся ўжо быў вечар у мяне душа сыходзіла ў пяткі. Тады я вырашыў выйсці на сцежку і ўбачыў жаб якія прыг і ў сажалку. Я ішоў як сонная муха абапіраючыся аб пяткі.

Сочинение "Что для меня поэзия" на белорусском языке

Для мяне паэзія-гэта ўнікальны від літаратуры, які больш за іншых раскрывае ўнутраны свет чалавека, бо чытаючы вершы, мы звяртаемся да пачуццяў і перажыванняў лірычнага героя, мы паглыбляемся ў яго ўнутраны свет, мы бачым навакольнае рэчаіснасць яго вачыма. Паэзія, больш набліжаная да музыкі, вучыць адчуваць, перажываць, вучыць глядзець на свет праз душу. Дзівішся, як у такіх невялікіх паэтычных тэкстах перададзена так шмат пачуццяў і думак, часам нават не проста аднаго чалавека, а цэлых пакаленняў, цэлых народаў, і свету ў цэлым.

Паэзія ўнікальная і формай, у якой яна ўвасоблена: рытм, рыфма, памер, - якая надае ёй музычнасць. Чытаеш паэзію з асаблівым пачуццём. Яна зачароўвае, гіпнатызуе. Падобна музыцы, паэзія ўздзейнічае на чалавека не звонку, а знутры.

Але каб навучыцца разумець паэтычны Мова, трэба пастаянна чытаць вершы, трэба ўнікаць у іх, трэба вучыцца ўжывацца ў паэтычны тэкст. Разумець мову паэзіі-гэта праца. Але кожны, хто навучыўся гэтаму, спазнае свет на зусім іншым узроўні, ва ўсіх яго тонкасцях, не проста свет матэрыяльны, а свет ўнутраны.

Объяснение:

Источник: https://nespisal.ru/russkaya_literatura/sochinenie-na-temu-poeziya-v-zhizni-cheloveka.html

Віктар Карамазаў "Дзяльба кабанчыка"

Героі: Сцяпан, маці, Лёнік, Віця, Ёська, Ганна, Ніна, Коля, Волька, Андрэйка, Вера.

Тэма, праблема: я думаю аўтар хацеў паказаць што маці будзе заўсёды любіць сваіх  дзяцей аднолькава і будзе старацца зрабіць для іх усё самае лепшае.

Кароткі змест: У маці былі дзеці. Яна іх расціла, вучыла, але калі яны выраслі, яны забыліся што яна для іх зрабіла. І цяпер толькі калі маці сказала што будзе рэзаць кабанчыка да яе прыехалі дзеці. Калі ўсе палучылі сваю частку яны раз'ехаліся нічога не пакінуўшы маці. І з ёй астаўся толькі Сцяпан каб памагчы ёй па хазяйстве.