Пытанні "Пазнай героя" : Пташнiкау "Аленi" 1. «Мала, што яна такая тонкая, рослая, падцягнулася за вайну. I крычаць яна, мусіць, добра не ўмее — неяк ціхенька і дзярката, і заўсёды тады папярхаецца, бо дзярэ ў горле». 2. «Але за вату яна крычала: збіралася яшчэ на зіму пацягнуць фуфайку кортам, якога тата прывёз з раёна за воўчую скуру». 3. «Ён быў ляснік, і жылі яны ў лесе. Яшчэ ён вартаваў і карміў зімою ласёў і аленяў у запаведніку, які быў недалёка ад Бярэзаўца». 4. «Ён, панюхаўшы відэльцы, сказаў: «Лясное лесам і пахне…» 5. «Яна ўся сціснулася, прыпала аж да зямлі і пабегла, нічога не бачачы. Ёй раптам успомнілася, як яны ў блакаду беглі так з вёскі ўзлессем па пасецы, дзе былі бульбяныя ямы, а ўсюды рваліся міны». 6. «Ну, запеў. Хто іх лічыў пасля вайны? Бегаюць па лесе, і ўсё. А скуру ты — пад лёд». 7. «Дзе ўзялі? Не буду есці! Не зачаплю… Яна ўскочыла, адсунула лаўку і выбегла з-за стала». 8. «Які з яго паляўнічы? У яго нават сабакі няма. Хацеў прывезці раз з раёна, дык жа трэба было аддаць увесь шажок сена». 9. «Кінь хныкаць, нябітая!.. — крычала на яе з-за стала…»

На русском языке..иозод

1. Ірка

2. Маці

3. Бацька

4. Язэп

5. Ірка

6. Язэп

7. Ірка

8. - ( не помню)

9. Маці

Осень, самая красивая и яркая пора из всех времен года. Посмотрите,какие чудные багровые листья на деревьях. На солнышке, которое пока еще теплое, играет искрами паутинка. Птицы улетают в теплые края, оглашая криками свежий, прозрачный воздух. Огромный дуб стал ярко лимонным. Все теплые цвета палитры разлились на  лес. Красный, желтый, остатки зеленого и красивое небо, которое может быть свинцово серым и нежно голубым. Я люблю осень за ее буйство красок и тонов. Нет слов, что бы описать сказочную красоту природы осенью. Нет красок, что бы нарисовать такие картины, которые рисует осень. Осень-самая волшебная, сказочная и красочная пора.

Сям'я вельмі важная ў жыцці кожнага чалавека. Сям'я - гэта самыя блізкія, родныя людзі, якіх мы вельмі любім, якія дораць нам цяпло і дапамагаюць у складаных сітуацыях. Гэта і родны дом, утульны і бяспечны. Сям'я - гэта твой маленькі свет, у якім усе зразумелае, звыклае і дарагое.  Сапраўдная сям'я - гэта больш, чым проста быць сваякамі. Гэта асаблівае стаўленне адзін да аднаго, каханне, ўзаемапавага, дапамогу. Гэта калі кожны чалавек унікальны і незаменны, як і тое, што ён прыўносіць у сям'ю. Гэта бабуліны казкі і смачныя пірагі, гэта маміна клопат, татава дапамогу і ўвага. Сям'я - гэта калі нават твой хатні гадаванец - яе паўнавартасны член.  На жаль, сям'і бываюць рознымі, як і адносіны ў іх. Напрыклад, хтосьці пастаянна сварыцца адзін з адным, а здараецца, нават могуць пабіцца. А часам зусім наадварот - усё ў сям'і, быццам зусім абыякавыя адзін да аднаго, не цікавяцца ні справамі, ні інтарэсамі, ні праблемамі, не ведаюць, хто, чым жыве. Кожны марыць аб шчаслівай сям'і. Але гэта залежыць ад нас, ад таго, наколькі мы гатовыя ўкладваць свае намаганні ў яе. Бо гэта асабістыя адносіны паміж людзьмі розных пакаленняў, поглядаў і перакананняў, якія вымушаны пастаянна вырашаць бытавыя пытанні разам. Вядома, бываюць і канфлікты, і спрэчкі. Але я лічу, самае галоўнае - гэта паважаць адзін аднаго. Родныя людзі - гэта падарунак лёсу, які мы павінны шанаваць. А сям'я - наш надзейны прытулак у вялікай, не заўсёды дружалюбным свеце. І кожны з нас абавязкова павінен уносіць свой уклад у шчасце сваёй сям'і.