1 Адзначце сярод прыведзеных слоў прыназоўнікі. з выпадку каля але нягледзячы на з-пад пакуль 2 Адзначце памылковае сцверджанне. пайсці па грыбы (мэтавае значэнне) сачыць за працай (азначальнае значэнне) паліто з драпу (аб’ектнае значэнне) пачырванець ад сораму (прычыннае значэнне) ісці з лесу (часавае значэнне) 3 Адзначце вытворныя прыназоўнікі. праз міма пры вакол з выпадку над 4 Адзначце, у якіх сказах прыназоўнік уваходзіць у склад акалічнасці. Горад вырас за год амаль удвая. Да цябе іду я зараз. Вечар павінен быў пачацца а палове шостай. ) “Добра ў лузе ў час сенакосу”, - прызнаўся Янка 5 Адзначце сказы, у якіх памылкова ўжыты прыназоўнікі. Адлятаюць ад нас жураўлі з лістападам, з сухімі вятрамі. У ўзросце сямі год Віця пайшоў у школу. Мы з бабуляй хадзілі па ягады Па ваду да крыніцы ты ідзеш цераз луг, што ў кветкі прыбраны. Празвінеў званок, і дзеці гурбой высыпалі з школы. 6 Адзначце сказы, у якіх ужыты вытворны прыназоўнік. У пачатку лета раптам здарыліся начныя прымаразкі. Ва ўсе бакі разбягаліся лясістыя далі. На працягу ўсёй вясны ішлі кароткачасовыя дажджы. Ён ішоў насустрач маме. Ён узяў сшытак не гледзячы. 7 Адзначце, дзе пры перакладзе зроблена памылка. * пойти за хлебом – пайсці па хлеб думать о ней – думаць аб ёй закон о языках – закон аб мовах болеть гриппом – захварэць грыпам Вариант 5 8 Складзіце і запішыце два сказы, ужываючы вытворныя прыназоўнікі паблізу, на чале.

Проза — адзін з асноўных відаў літаратурна-мастацкай творчасці. Невершаваная літаратура, сваім зместам звернутая на пазнанне і адлюстраванне складаных жыццёвых з'яў, людскіх узаемадачыненняў, характараў. У празаічнай форме звычайна пішуцца эпічныя творы, але могуць быць і такія, як вершы ў прозе, свабодны верш

Эпас - (гр.рассказ, апавяданне) - адзін з трох родаў літаратуры, апавядальны род. Жанравыя разнавіднасці эпасу: казка, навэла, аповесць, апавяданне, нарыс, раман і г.д. Эпас як род літаратуры прайгравае знешнюю па адносінах да аўтара, аб'ектыўную рэчаіснасць у яе аб'ектыўнай сутнасці. Эпас выкарыстоўвае разнастайныя выкладу — апавяданне, апісанне, дыялог, маналог, аўтарскія адступленні.

Паэзія — адзін з асноўных відаў мастацтва слова. Вызначаецца вершаванай формай, шырокім ужываннем слоўных вобразаў (тропаў, фігур), настроенасцю на думкі і пачуцці яркія, узнёслыя, прыгожыя, гарманічна выказаныя, як у лірычных вершах.

Лірыка — заўсёды паэзія, але паэзія — не толькі лірыка, гэта і ліра-эпічныя творы, вершы ў прозе і інш.

Лірычная паэзія заўсёды раскрывае перад намі ўнутраны свет чалавека.

У адрозненне ад эпічнага, лірычны твор, як правіла, не мае сюжэта, не паказвае чалавечыя характары ў іх развіцці і разнастайных сувязях. Лірычны твор звычайна пішацца ў форме маналога. Ён невялікі па аб'ёме. Але затое кожнае слова, кожны гук у вершы маюць асаблівае значэнне, глыбокі сэнс.

Объяснение:

Апошні раз Сяргей разам з Маркам выпадкова сустрэлі Бурыка пад час вайны ў лесе, калі прабіраліся праз чашчобу:

“Калі ён адваліў калоду, сеў і пачаў выбіраць з-пад яе нешта і чамкаць, я ўбачыў белы ажаролак, і радасць гарачай хваляй абліла маё сэрца: "Няўжо ён? Ой, не ён. Ой, вядома ж, ён!"

— Бурык! Бурчынька! — шэптам паклікаў я.

Марка паклаў мне далонь на вусны. А мядзведзь насцеражыўся, і сеў, і стаў паводзіць сваёй цюпкай, і зыркаць ва ўсе бакі. Але паветра веяла ад яго на нас, а заўважыць нас ён не мог (мядзведзі кепскавата бачаць). І я маўчаў. Тады ён вытаргнуў, як мне здалося, амаль прызыўнае крактанне. Ласкавае, жаласнае, падобнае на мурканне. Ці, можа, я хацеў у гэта верыць?”