Сюжэтная лінія Шыковіча, Беларуская мова 11 класс, Іван Шамякін Сэрца на далоні. 1. Чаму аўтар абраў для свайго героя менавіта прафесію журналіста?2. Чаму Шыковіч вырашыў заняцца даследаваннем справы доктара Савіча? 3. Якую ролю ў развіцці гэтага героя адыгрывае Гукан? 4. Як Шыковіч ставіцца да Зосі? 5. Чаму ў сям’і Шыковіча дзеці адчуваюць сябе нешчаслівымі?

восень (роднасна інш-прускай. assanis - «восень», гот. аsаns - «жніво», этымалагічна - «час жніва"; па тлумачэнню даля - ад «асяняць» - зацяняць: наступ змроку) - адно з чатырох часоў года, паміж летам і зімой. восень - пераходны сезон, калі прыкметна памяншэнне светлавога дня і паступова паніжаецца тэмпература навакольнага асяроддзя.

складаецца з трох месяцаў: у паўночным паўшар'і - верасня, кастрычніка і лістапада, у паўднёвым - сакавіка, красавіка і траўня.

па колькасці якая паступае на зямлю ад сонца энергіі раўнадзенства павінны быць сярэдзінай адпаведных сезонаў. але затрымка ў змене тэмпературы (выкліканая фізічнымі ўласцівасцямі вады і зямлі) затрымлівае кліматычныя сезоны адносна астранамічных. тэмпературная затрымка змяняецца ў залежнасці ад канкрэтнага месца, таму ў адных культурах восеньскае раўнадзенства расцэньваецца як сярэдзіна восені, а ў іншых - як пачатак восені.да xviii стагоддзя ў маскоўскай дзяржаве восень (есень) працягвалася ад 23 верасня да каляд хрыстова - гэта значыць да 25 снежня. у кожным часу года лічылася па 91 дня і па полчетвертого гадзіны.у старадаўніх пасхаліях восень апісвалася наступным чынам:

у 1348 годзе адбыўся сабор у маскве, на якім пакладзена пачынаць год з верасня, а не з сакавіка. з xv стагоддзя новы год пачынаўся 1 верасня, звесткі аб святкаванні новага года з'яўляюцца з канца xv стагоддзя. «парыжскі слоўнік маскавітаў» (xvi стагоддзе) захаваў руская назва навагодняга свята: першы дзень у годзе.у ірландыі, згодна з нацыянальнай метэаралагічнай службе (met eireann), восеньскімі месяцамі з'яўляюцца верасень, кастрычнік і лістапад. аднак у ірландская календары, які грунтуецца на старажытных кельцкіх традыцыях, восеньскімі лічацца жнівень, верасень і кастрычнік.

Рамантызм – надзвычай важны этап у развіцці культуры, гэта сапраўдная рэвалюцыя ў мастацтве, не толькі ў літаратуры. Рамантыкі падпарадкавалі сабе тэатр, жывапіс, музыку, філасофію, многія гуманітарныя навукі. А ў літаратуры тэмп развіцця надзвычай паскорыўся, новыя плыні і напрамкі ўзнікалі і развіваліся нават за месяцы. Як ні ў адну іншую эпоху, літаратура рамантызму звязана з філасофіяй. Рамантыкі сцвярджалі веру ў панаванне духоўнага пачатку ў жыцці, падпарадкаванне матэрыі духу.
Адным з выдатных пісьменнікаў-рамантыкаў быў Ян Баршчэўскі. Вяршыняй творчасці пісьменніка стала кніга "Шляхціц Завальня, або Беларусь у фантастычных апавяданнях". Яна складаецца з чатырнаццаці апавяданняў міфалагічна-фальклорнага зместу, сюжэты якіх скаладаюць аповеды падарожнікаў у доме шляхціца Завальні падчас доўгіх зімовых вечароў. Усе апавяданні глыбока павучальныя і ў той жа час займальныя.
Найбольш цікавыя апавяданні "Плачка" і "Сын Буры". "Плачка" - адно з самых незвычайных апавяданняў кнігі. У гэтай гісторыі апісваецца незвычайная прыгожая кабета, якая з'яўляецца ў пакінутых дамах, у пустых касцёлах і на руінах. На яе вачах заўсёды блішчэлі слёзы, з-за таго людзі называлі яе Плачкай. Вобраз Плачкі сымвалізуе, што ў чалавека на першым месце павінны быць не матэрыальныя, а духоўныя каштоўнасці. Яна плача, бо іх, каштоўнасці, не бачаць, не разумеюць, ганяюцца за ўяўным, несапраўдным.
У апавяданні "Сын Буры" сляпы Францішак расказвае пра сваю сустрэчу з дзіўным пілігрымам, які назваў сябе Сынам Буры. У час буры гэты чалавек не хаваўся ад дажджу і ветру. Сын Буры расказаў, як некалі каля беднай хаціны сваіх бацькоў спаткаў Плачку, апранутую ў сукенку вясёлкавых колераў і з кветкамі на галаве. Плачка паказала юнаку далёкі свет, над якім пад аблакамі кружылі арлы. Хлопе вырашыў пабачыць, што дзеецца на свеце, і з таго часу блукае па зямлі. Сын Буры - чалавек, апантаны вечнай прагай творчасці, пошуку ісціны, пазнання, дзеяння.
Вобразы Плачкі і Сына Буры арыгінальны і не сустракаюцца ў іншых славянскіх літаратурах. Кніга "Шляхціц Завальня" ўздымае перш за ўсё маральна-этычныя праблемы. Але паўстаюць яны ў цікавых міфалагічных вобразах.