паразважайце, цi можна лiчыць лiтаратуры "модным" вiдам мастацтва у параунаннi з iншымi вiдамi мастацтва.

Белору́сский язы́к (самоназвание — беларуская мова) — один из восточнославянских языков, национальный язык белорусов.

Белорусский язык — государственный язык Республики Беларусь (наравне с русским), вс язык некоторых муниципалитетов Польши, официальный язык Союзного Государства.

Общее число владеющих — примерно 7 миллионов человек[2].

Для записи белорусского языка используется кириллица (см. белорусский алфавит), весьма редко и неофициально — латинский алфавит (см. белорусский латинский алфавит). Имеет два варианта языковой нормы: доминирующая официальная орфография (введённая с 1933 года) и тарашкевица (также именуемая «классическое правописание», официально применявшаяся с 1918 по 1933 год; ныне используемая ограниченно и неофициально)

Объяснение:

Мая Радзіма — Беларусь. Гэта краіна — адна з самых прыгажэйшых у свеце. Беларусь размешчана ў лясной зоне. Лясы займаюць вялікую частку маёй краіны. А колькі ў Беларусі рэк і азёр! Больш за ўсё іх у паўночнай частцы. На поўдні маёй краіны размяшчаюцца балоты. Разнастайны раслінны і жывёльны свет нашай краіны ўражвае сваёй прыгажосцю і непаўторнасцю. У нас жыве птушка, якая з'яўляецца сімвалам Беларусі, — гэта бусел. Нашу краіну так і называюць — «зямля пад белымі крыламі».     Прыгажосць роднай зямлі, непаўторнасць яе прыроды неаднаразова алісваліся вядомымі пісьменнікамі — Янкай Купалай, Якубам Коласам, Уладзімірам Караткевічам, Нілам Гілевічам і іншымі. Уладзімір Караткевіч у вершы «Бацькаўшчына» з гонарам апісвае сваю Радзіму, нашу Беларусь.     Я вельмі люблю сваю краіну, ганаруся тым, што я нарадзіўся тут. Прыгожа сказаў пра Беларусь паэт П. Броўка, апісваючы нашу зямлю.
     Зямля Беларусі! Ты ў граях-вяснянках,      Ты ў звоне вясёлак, ты ў гуслях вятроў,      Ты песня сама ад крыніц да заранкі,      Ад зорак паўночных да сіняга ранку,      Ты наша паэма з бурштынавых слоў!..