Скласти тэкст сапраудны сябар ​

Плаксун, атрымаўшы згоду, едзе у маёнтак, абвяшчае пра свой намер пану, аддае за Варку выкуп.
Ноч была ціхая і пагодлівая, голас дуды чуцён далёка, рэха адзывалася па ўсёй ваколіцы, у вёсках не змаўкаў сабачы брэх.
Вечар быў цёмны, неба пакрыта хмарамі, нідзе аніводнае зоркі, падаў густы снег.
Кажуць, тыя, хто набліжаўся да яе, чулі такія словы: "Няма каму даверыць таямніцу сэрца майго!"
Як узышло сонца, сабраліся  ўсе рыбакі, прыехаў ксёндзплябан, пакрапіў свянцонаю вадою нерат і возера.
Все предложения взяты из "Шляхціц Завальня або Беларусь у фантастычных апавяданнях" Яна Баршчэўскага.

 

Літара ў пішацца пасля галосных, лiтара у пасля зычных :

пры чаргаванні [у] з [ў];

пры чаргаванні [в] з [ў];

пры чаргаванні [л] з [ў].

Чаргаванне [у] з [ў]

Чаргаванне адбываецца (за выключэннем некаторых выпадкаў) :

на пачатку слова, незалежна ад яго паходжання: ва ўніверсітэце, сонца ўзімку, ледзьве ўчуў;

у сярэдзіне слова, незалежна ад яго паходжання: клоўн, каўчук, аўдыякасета, па-ўдарнаму;

пасля злучка ці двукосся: паўночна-ўсходні, пачуў «будзь ласкавы» ўпершыню, па-ўкраінску;

у выпадках, калі прыназоўнік у ужываецца пасля галосных і вымаўляецца як [ў]: збегла ў край туманных сноў.

У вершаванай мове для захавання рытму часам дапускаюцца адступленні ад нормаў ужывання