назо́ўнік — часьціна мовы, якая абазначае прадмет і адказвае на пытаньні «хто? », «што? ». у сказах могуць зьяўляцца дзейнікам, дапаўненьнем, радзей — выказьнікам, акалічнасьцю ды азначэньнем. назоўнікі падзяляюцца на агульныя і ўласныя, адушаўлёныя і неадушаўлёныя, асабовыя і неасабовыя, канкрэтныя і абстрактныя, зборныя, рэчыўныя.
назоўнік у беларускай мове адрозьніваецца паводле роду (мужчынскі, жаночы, ніякі), ліку (адзіночны, множны) ды склону (назоўны, родны, давальны, вінавальны, творны, месны, дадаткова — клічны). дадаткова маюць тры скланеньні: першае, другое, трэцяе.
Поделитесь своими знаниями, ответьте на вопрос:
Беларуская мова, 11.09.2020 00:45, svelt04 22. Спішыце тэкст. Раскрыйце дужкі, дапасуйце прыметнікі да назоў- нікаў. Абазначце галоўныя словы ў словазлучэннях з прыметнікамі. Так нярэдка называюць Нарач. Нарач адносіцца да азёр, якія не зарастаюць раслінамі. У такіх азёрах (чысты), (празрысты), (багаты) на кісларод вада. Такія (вялікі) і (глыбокі) азёры на- зываюць алігатрофнымі. У іх адбываецца (безупынны) рух вады Беларускае мора ад ветру і ад (глыбінны) плыней. Дзякуючы гэтаму (прыбярэж ны) паласа не ператвараецца ў балота, а возера заўсёды чыстае і адкрытае (Паводле В. Вольскага
Хз я би но я не шарю нифига в етом