Водгук на верш Максима Багдановича "книга" ​

Партизаны Буров и Войтик едут на станцию Мостище, чтобы казнить предателя, местного мужика Сущеню. Но каждый из них, в итоге, окажется в тумане.

Туман в повести Быкова отнюдь не белесая пелена, которая может, как и прикрыть, так и таить в себе опасность. Туман – это то, во что преобразилась жизнь с приходом войны. Туман это “предательство” Сущени, который молил о смерти на виселице, рядом с товарищами. И злой туман – та участь, которую даровал ему умный немец Гроссмайер. Туман это нелепые попытки Войтика думать и жить в войну, согласуясь с довоенными правилами. Туман – долг партизана Бурова застрелить Сущеню, с которым пусть не близко, но раньше приятельствовал.

Объяснение:

думаю главный смысл названия в последних словах дедули Архипа :

— Дык вось, Архіп, любы ты мой! Бачу я, крэпка ў табе роднае карэнне наша. А мне, старому, уміраць трэба. Едзеш ты ў свет далёкі. Смерць мая з-за кургана ўжо смяецца: мо і не пабачымся болей, дык вось, будзь ласкаў, звярні ты ўвагу на маю старыкоўскую гутарку. Першае, што скажу я табе, гэта — чытай, галубец, у кніжках і ў разумных людзей пытайся, як жылі даўней нашы тутэйшыя людзі... Споўніш гэты загад — у жыцці не ашукаешся, будзеш ведаць, што рабіць трэба. I ніякая, братка, чартаўня, ніякія думы чорныя не змогуць цябе. А другое: часцей у роднае гняздзечка залятай, дык не будзе яно здавацца табе страшным, і не пабяжыш ты, спужаўшыся, уцякаць ад яго, калі, часам, пачуеш ад каго дурнога або цёмнага і скрыўджанага нараканні няправедныя, нахабшчыну на справу і працу тваю. А яшчэ дадам: не забывай ты ў горадзе, дайжа ў добрай таварыскай бяседзе за салодкімі напіткамі ды смачнымі дарагімі стравамі, не забывайся ты запытаць у сябе: «А можа, цяпер у каго скарынкі хлеба няма? » I ведай тады, што адным енкам ды стагнаннем бядзе людской не паможаш.. . Помні, што каб другога вызваляць, трэба самому крэпкім быць, на сілы не ўпадаць, а то і самаго затопчуць.. . Толькі ты не гневайся, што я табе наказы раблю...

или же...

Сэнс фразы "Родныя карані"

Я лічу, што назва "Родныя Карані" падобна па сэнсу слоў Радзіма, Айчына.

Жыццё чалавека бярэ пачатак ад каранёў сваіх родных і продкаў, фарміруючы ў працэсе жыцця ўжо свае карані і яны цесна пераплятаюцца разам.

Сям'я для чалавека - гэта яго карані, якія цягнуцца з глыбіні стагоддзяў, з стагоддзя ў стагоддзе, з роду ў род.

Чалавек можа быць моцна звязаны з каранямі і тады ён адчувае сябе ў бяспецы, а можа быць ад іх адарваны, як эмігранты, якія з'ехалі са сваёй краіны, пакінуўшы сваіх родных і блізкіх.

У жыцці чалавека Радзіма гуляе важную ролю, у далеке ад яе ён становіцца слабым, адзінокім і безабаронным.

Не дарма людзі кажуць: "Дзе нарадзіўся, там і спатрэбіўся".

Объяснение: