беларуский — слово из 4 слогов: бе-ла-ру-ский. ударение падает на 3-й слог.транскрипция слова: [б’иларуск’ий’]
б — [б’] — согласный, парный звонкий, парный мягкийе — [и] — гласный, безударныйл — [л] — согласный, непарный звонкий, сонорный, парный твёрдыйа — [а] — гласный, безударныйр — [р] — согласный, непарный звонкий, сонорный, парный твёрдыйу — [у] — гласный, ударныйс — [с] — согласный, парный глухой, парный твёрдыйк — [к’] — согласный, парный глухой, парный мягкийи — [и] — гласный, безударныйй — [й’] — согласный, непарный звонкий, сонорный, непарный мягкий
в слове 10 букв и 10 звуков.
Поделитесь своими знаниями, ответьте на вопрос:
Спішыце сказы, пастаўце знакі прыпынку. падкрэсліце дзеепрыслоўі і дзеепрыслоўныя звароты як члены сказа. 1. не хапаючыся не высільваючыся ашчадна трацячы сілу мерным, спрактыкаваным рухам вадзіў васіль касою.
абрады - сукупнасць традыцыйных умоўных дзеянняў, што сімвалічна выражаюць і замацоўваюць адносіны людзей да прыроды і паміж сабой, іх паводзіны ў важных жыццёвых сітуацыях, якія сістэматычна паўтараюцца. абрады - састаўная частка традыцыйна- бытавой культуры народа. утрымліваюць у сабе элементы песеннага, харэаграфічнага, драматычнага, дэкаратыўна-прыкладнога мастацтва. зарадзіліся ў першабытным грамадстве, калі людзі імкнуліся заклінаннямі ўздзейнічаць на незразумелыя з'явы прыроды.
абрады былі звязаны з гаспадарчай дзейнасцю, бытавымі ўмовамі, грамадскімі адносінамі і падзяляліся на каляндарна-вытворчыя (земляробчыя, паляўнічыя, жывёлагадоўчыя, ўныя), сямейна-бытавыя (вясельныя, радзіныя, пахавальныя), грамадскія і царкоўныя.
большасць беларускіх абрадаў старажытнага паходжання ўзніклі на агульнай усходне-славянскай глебе. старажытная абраднасць ляжыць у аснове калядавання, масленіцы, шчадравання, абрадаў купальскай ночы і інш. многія абрады звязаны з культам продкаў (дзяды, радаўніца), расліннасці.
асаблівасць беларускіх абрадаў - перапляценне ў іх аграрна-бытавых, язычніцкіх і хрысціянскіх элементаў. царква імкнулася забараніць народныя абрады або прыстасаваць іх да патрэб рэлігійнага культу, асобным вяселля, радзін, пахавання і інш.. надаць рэлігійны змест. абрады ў аснове сваёй захавалі народную спецыфіку і нацыянальны каларыт, песнямі, танцамі, замовамі, і, пераапрананнямі (каза, жораў, дзед і і у іх прысутнічаюць элементы тэатральнага дзеяння. 3 імі звязана сялянска-абрадавая паэзія.
3 цягам часу абрады страцілі першапачатковае значэнне, роля рэлігійных элементаў у іх паступова змяншалася, яны пераходзілі ў разрад гульняў, святочных забаў і захоўваліся пераважна ў вёсцы.
абрады зямельныя. цыкал замацованных звычаямі ўмоўных сімвалічных дзеянняў, звязаных з працоўным земляроба. узніклі ў першабытным грамадстве ў перыяд развіцця земляробства. у сувязі з пастаяннай паўторнасцю сельскагаспадарчых работ і прыстасаванасцю іх да пэўных дат або перыядаў земляробчыя абрады прынята называць каляндарнымі. падзяляюцца на зімовыя - звязаны са святкаваннем каляд, масленіцы, грамніц; вясновыя - гуканне вясны, першы выхад у поле; летнія - звязаны са святкаваннем купалля, зажынак, дажынак; восеньскія - са святкаваннем спаса, багача, пакроваў. яны напоўнены песнямі, танцамі, шуткамі. народныя традыцыі надавалі ім своеасаблівы каларыт і нацыянальную спецыфіку.
многія элементы ў земляробчых абрадах страцілі ранейшае значэнне, бо менш звязаны з вытворчымі працэсамі, элементы міфалогіі ператварыліся ў сімвалы, характэрныя для гульняў. новы змест і новае афармленне набылі традыцыйныя народныя абрады пачатку і заканчэння веснавых палявых работ. на змену традыцыйнай масленіцы прыйшлі свята зімы, праводзіны зімы.
святы - сукупнасць звычаяў і абрадаў. узніклі ў першабытным грамадстве. былі звязаны з каляндарным (гуканне вясны, грамніцы) ці зямельнымі цыкламі. падзяляюцца на рэлігійныя, сінкрэтычныя і безрэлігійныя. рэлігійныя святы - царкоўныя, у прыватнасці хрысціянскія (раство хрыстова). сінкрэтычнымі святамі (мелі рэлігійныя і безрэлігійныя элементы) былі традыцыйныя каляндарная народныя святы (каляды, масленіца, купалле і і да безрэлігійнай часткі народных свят належылі шматлікія гульні, асабліва на каляды, масленіцу, купалле. у час народных свят спявалі народна-каляндарныя і сямейныя песні, выконвалі творы народнай харэаграфіі. у народна-каляндарных святах, асабліва ў калядах, ёсць элемент народнага тэатра, а рэлігійныя элементы звязаны са старажытна абрадавымі дзеяннямі. значная частка рэлігійных элементаў з'явілася пад уплывам царквы, якая да народных свят прымыкоўвала хрысціянскія (да каляд раство хрыстова, да валачобнага свята - вялікдзень, да купалля - свята іаана прадцеча). у другой палове 19 ст.- пачатку 20 ст. роля рэлігійных элементаў у народных святах паступова змяншалася. некаторыя з іх, асабліва старыя абрадавыя дзеянні, сталі безрэлігійнымі тэатралізаванымі дзеяннямі, святочнай забавай.
сказаўшы, што такое святы і абрады я перахаджу да агульнага агляду свят і абрадаў беларусаў якія найбольш былі распаўсюджаны на беларусі і іх невялікай характарыстыкі.