: Цёплы вечар, ціхі вецер, свежы стогУлажылі спаць мяне вы на зямлі.Не ўстае стаўпом пыл светлы ўздоўж дарог, Ў небе месяца праглянуў бледны рог, Ў небе ціха зоркі расцвілі.Заварожаны вячэрняй цішынёй, Я не цямлю, дзе рука, дзе галава;Бачу я, з прыродай зліўшыся душой, Як дрыжаць ад ветру зоркі нада мной, Чую ў цішы, як расце трава.Пры дапамозе якіх сродкау́ ствараецца мелодыя верша? Як бы вы вызначылі яе танальнасць, рытм?​

Пра абодзьвух хлопчыкаў можна сказаць, што яны добрыя хлопцы і добрыя, надзейныя сябры. Выпадак, апісаны ў аповядзе, не змяньшае каштоўнасці іх сяброўства. Складана даць характарыстыку іх асоб, бо з тэксту апавядання мы ведаем толькі, што Грыша лепш і лягчэй вучыцца. І ён ніколі не адмаўляе Лёне ў дапамозе па вучобе. Паводле тэксту, Лёня і Грыша ўсё робяць разам, і ва ўсім дапамагаюць адзін аднаму. Тое, што здарылася паміж імі пасля кантрольнай па дарозе дадому - выпрабаванне сяброўства, і, на мой погляд, яны яго прайшлі. Тое, што Грыша абурыўся на горшую адзнаку, не дзіўна, гэта бывае з усімі. Больш мяне здзівіла тое, што ён пакінуў сябра аднаго на дарозе. Вядома, калі б не завіруха, небяспека для жыцця, хлопцы не так востра зразумелі б, што адбылося, бо гаворка не толькі аб сяброўстве: нікога нельга пакідаць у небяспечнай сітуацыі. Але гэта - урок на ўсё жыццё, і лепш прайсці яго раней і зрабіць высновы на будучыню. Бо Грыша ўсвядоміў свой учынак, вельмі перажываў і карыў сябе за яго, не быў упэўнены, што прыяцель зразумее і даруе.