1. Знайдзіце дзейнікі, вызначце іх структурныя тыпы і сродкі граматычнага выражэння. 1. Першыя ўражанні крыўды ўчэпіста і доўга трымаюцца ў чалавечых пачуццях (В.Б. 2. Другі жупан не варты світкі (Прык.). 3. Мы штодня хадзілі кіламетры за тры да веснавой Свіслачы (Грах.). 4. Раптам жыва і сцішнавата ўявілася леташняе (Б.). 5. Сямёра аднаго не чакаюць (Прык.), 6. Сцежкі-дарожкі нашы сышліся, жыць неразлучна мы пакляліся (Ал.). 7. "Калі ласка!" — нашай мовы шчырыя і ветлівыя словы (Бр.). 8. Уладзіслаў Сыракомля стаяў у самым цэнтры антыпрыгонніцкага руху свайго часу (К.Ц.). 9. "З абрэза ці з вінтоўкі пекануць?" — прайшло ў свядомасці (І.М.). 10. Не прайшло і гадзіны, як семдзесят дрэў (адзнака тых сямідзесяці гадоў, што мінулі з часу прыезду сюды паэта) былі пасаджаны і паліты вадой (Бач.).

Пра рамонакя з дзяцінства люблю палявыя кветкі. асабліва мне падабаюцца рамонкі. гэта мой любімы кветка. я памятаю яго з дзяцінства,калі мой тата прынёс мне маленькі букецік гэтых выдатных кветак. рамонак - выдатная і прыгожая: жоўтая сердцевинка і белыя пялёсткі. яна пахне лугамі, прыродай, цёплай вясной. у гэтым невялікім кветцы як быццам адлюстроўваецца само сонца, у іх - сама натуральнасць і хараство. мне падабаюцца іх прыемны водар. я шмат чытала пра гэтыя кветкі і самая цікавая легенда пра іх - гэта казка маёй бабулі. яна мне казала, што гэтыя кветкі казачна-чароўныя. у іх форма кветкі вельмі падобная на парасон, і людзі ў даўнія часы верылі, што рамонкі служылі парасонамі ў малеьких казачных істот – дзіўных фей і чароўных гномік, якія жылі на палянках і лугах. калі пачыналася непагадзь і церусіў халаднаватае дожджык, гэтыя мілыя істоты, маленечкія чалавечкі хаваліся рамонкам або хаваліся пад яе як пад парасон. і ім не быў страшны ніякай дождж, яны нават маглі падарожнічаць і шпацыраваць пад гэтымі неверагоднымі парасонамі, не баючыся прамокнуць. да чаго великолепныэти кветкі! я захапляюся імі заўсёды.іх нельга не любіць, яны сімвал рускай прыроды, прыгожыя і далікатныя, і дораць дабрыню сэрца.