лёнька ляжыць на духмяным праходзе углядаецца цикауными вачанятками у неба ​

. Наш дзядзька, мiлы наш Антонi,

Ў дзiцячым часта быў палоне...

2. А чым жа Лiпава так мiла?

Чым так дзяцей яно манiла?

I што за Лiпава такое?

3. А найважнейшая тут мэта

Звярнуць з дарогi i да цёткi

Зайсцi на час якi кароткi

Тарэсяй звалась цётка гэта.

4. О, дзядзька ў меў многа

Даняць працiўнiка малога!

5. А дзядзька моўчкi стаў збiрацца:

Дастаў сякерку i свярдзёлак,

Пад паху сунуў ён аполак

На латакi i на падстаўкi

Ды вынуў два гаршкi з-пад лаўкi.

- Ну, хто са мною йдзе? - пытае.

6. А дзядзька ўперадзе тралюе

I галаву ўгару ўскiдае,

Бярозу добрую шукае ...

7. А хто б яшчэ мог болей цямiць,

Таму б адразу прыйшло ў памяць,

Што дзядзька бульбу драў на клёцкi,

Каб згатаваць не па-жаноцку.

8. - Ну, дзядзька, як на смак, прызнайся?

- Пакудства, брат, i не пытайся!

Объяснение: