kapi30
?>

Спішыце. Пастаўце прапушчаныя знакі прыпынку. Падкрэсліце прыслоўі як члены сказа, абазначце х утварэння. 1. Было спрадвеку, слова ты крыніцай цудадзейнай сілы, што вызваляла з нематы, Айчыны ніву каласіла. 2. Сцежкаю вузкай неяк уранку выйшаў хлапчук на лясную палянку. 3. Не пераставаў па-воўчы выць у коміне вецер па-ранейшаму ашалела кідала ў шыбы прыгаршчамі снегу мяцеліца. 4. Я змераў Мінск і ўпоперак і ўдоўжкі спазнаў усе завулкі тупікі. 5. Людзі збоку заўсёды ўсё бачаць і ведаюць пра нас лепш, чым мы самі.​

Белорусская мова

Ответы

AlekseiBunina1895

1. Было спрадвеку, слова, ты крыніцай цудадзейнай сілы, што вызваляла з нематы, Айчыны ніву каласіла.

2. Сцежкаю вузкай неяк уранку выйшаў хлапчук на лясную палянку.

3. Не пераставаў па-воўчы выць у коміне вецер, па-ранейшаму ашалела кідала ў шыбы прыгаршчамі снегу мяцеліца.

4. Я змераў Мінск і ўпоперак, і ўдоўжкі, спазнаў усе завулкі тупікі.

5. Людзі збоку заўсёды ўсё бачаць і ведаюць пра нас лепш, чым мы самі.

Объяснение:

падкрэслiць так _._._._._. прыслоу́i адказваюць на пытанне Як?Якi?

1. коска пасля "слова", бо гэта зваротак

3. пасля слова "вечер" коска, гэта скоаданазлучаны сказ, дзве граматычныя асновы: вечер не пераставау́ выць i мяцелiца кiдала

у́тварэння прыслоу́яу́:

спрадвеку: прыставачна-суфiксальны суф у

неяк- прыставачны(прэфiксальны), прыст не-

уранку- прыставачна-суф прыст у--, суф -у-

па-воу́чы прэфiксальны-суф, прыст па-, суф ы

па-ранейшаму - прыс-суф прыст па-, суф -аму-

ашалела -суфiксальны суф А

упоперак, уздоу́жкi - не ведаю, складана... магчыма нульсуфiксальны

збоку - прыс-суф прыстау́ка з, суф у

Лепш - суфiксальны (нулявы суффiкс)

Ответить на вопрос

Поделитесь своими знаниями, ответьте на вопрос:

Спішыце. Пастаўце прапушчаныя знакі прыпынку. Падкрэсліце прыслоўі як члены сказа, абазначце х утварэння. 1. Было спрадвеку, слова ты крыніцай цудадзейнай сілы, што вызваляла з нематы, Айчыны ніву каласіла. 2. Сцежкаю вузкай неяк уранку выйшаў хлапчук на лясную палянку. 3. Не пераставаў па-воўчы выць у коміне вецер па-ранейшаму ашалела кідала ў шыбы прыгаршчамі снегу мяцеліца. 4. Я змераў Мінск і ўпоперак і ўдоўжкі спазнаў усе завулкі тупікі. 5. Людзі збоку заўсёды ўсё бачаць і ведаюць пра нас лепш, чым мы самі.​
Ваше имя (никнейм)*
Email*
Комментарий*