186. Спішыце, сказы, расстаўляючы знакі прыпынку. 1. Не пакідайце ж мовы нашай беларускай, каб неўмёрлі! пісаў ён [Ф. Багушэвіч] у прадмове да сваёй кнігі(Я. Скрыган): в Стой, брат, Алесь! спыніўся Лабановіч, захоплены спакоем раніцы і хараством таго, што было на-вокал. Ты паглядзі, што за слаўнота! (Я. Колас & Скажымне, дубе, пыталася чароцiна чаму ты не гнешся і бура неможа цябе адалець? (Я. Колас). 4. Светнамічны голас Юрыя Гагарына, памятае яго поўныя захап-лення словы Бачу гарызонт Зямлі. Такі прыгожы арэол!(А. Кудравец). 5. Зойдзеце як-небудзь сказаў рэдактар мыпачытаем вашы вершы і скажам чаго яны варты (Б. Са-чанка). 6. Ходзіць, мерыць кожны крок, нібы з вудаю дзя-док пісаў калісьці Бядуля пра бусла (В. Вольскі). О. ЯнкаКупала доўга маўчаў, а непадалёку ад дома сказаў Восьякая ў нас бадзёрая і разумная змена расце. Пагаворыш з iмi - душой маладзееш (С. Шушкевіч).

Белорусская мова

Ответить

Ответы

Delyaginmikhail

31.03.2020

Пад навесам даху нашага дому было ластаўчына гняздо, злепленае з глею, прынесенага ў дзюбах з берага маленькага капанага стаўка. Яно вісела рукавіцай і, калі вылупіліся птушаняты, стала паціхеньку пішчаць. Калі птушаняты падраслі, то адзін з іх, самы моцны і абжорысты, пачаў высоўвацца з цёмнае адтуліны. Рот у яго з жоўтым абадочкам здаваўся непемерна вялікім. Галава птушаняці была афарбаваная ў чорны колер, а на грудцы з'явіўся цёмна-карычневы фартушок. Птушаня здавалася нават большым за сваіх бацькоў, якія няспынна насілі яму ўсялякіх казюрак.
Ішоў час, і настаў дзень, калі я ўбачыў у небе над нашым дахам пяць ластавак. Яны лёталі ў зружавелым вячэрнім паветры. Я заўважыў, што дзве з іх лётаюць больш жвава і лёгка, чым тры астатнія. Ластаўкі-бацькі вучылі лётаць сваіх птушанят.
Увосень ластаўкі зніклі, і наш дом як быццам нешта страціў.

Ответить на вопрос

Поделитесь своими знаниями, ответьте на вопрос:

186. Спішыце, сказы, расстаўляючы знакі прыпынку. 1. Не пакідайце ж мовы нашай беларускай, каб неўмёрлі! пісаў ён [Ф. Багушэвіч] у прадмове да сваёй кнігі(Я. Скрыган): в Стой, брат, Алесь! спыніўся Лабановіч, захоплены спакоем раніцы і хараством таго, што было на-вокал. Ты паглядзі, што за слаўнота! (Я. Колас & Скажымне, дубе, пыталася чароцiна чаму ты не гнешся і бура неможа цябе адалець? (Я. Колас). 4. Светнамічны голас Юрыя Гагарына, памятае яго поўныя захап-лення словы Бачу гарызонт Зямлі. Такі прыгожы арэол!(А. Кудравец). 5. Зойдзеце як-небудзь сказаў рэдактар мыпачытаем вашы вершы і скажам чаго яны варты (Б. Са-чанка). 6. Ходзіць, мерыць кожны крок, нібы з вудаю дзя-док пісаў калісьці Бядуля пра бусла (В. Вольскі). О. ЯнкаКупала доўга маўчаў, а непадалёку ад дома сказаў Восьякая ў нас бадзёрая і разумная змена расце. Пагаворыш з iмi - душой маладзееш (С. Шушкевіч).