ТЕТ ПО БЕЛ ЛИТУ 1.Растлумачце сэнс назвы аповесці “Непаўторная вясна”2.Каму належаць словы: “Работа – не воўк, у лес не ўцячэ”?3.Якім быў шлях Пятра і Сашы да шчасця?4.Што ставіць на першы план ва ўзаемаадносінах з Пятром і Лялькевічам Саша?5.Сфармулюйце асноўную праблему аповесці:6.Аб чым у жыцці марыць Люба?7.Чаму не пажаніліся Саша і Лялькевіч?8.Ці знайшлі сваё шчасце Пятро і Саша?9.Што значыць быць шчаслівым для Пятра? Сашы? Лялькевіча? Любы?10.Што значыць быць шчаслівым для цябе​

У  мяне, ёсць сабака. Завуць яго Жуля. Гэта невялічкі сабака. Сам ён увесь чорны, а лапкі і грудка жоўтыя. Вочы ў яго вялікія, круглыя і зяленыя. 
Ён жыве у нас ужо дзесяць год. Кармлю я свайго сабаку тры разы ў дзень. Ён вельмі любіць малако, цукар і костачкі. Мы з ім заўсёды ходзім гуляць у лес.Я кідаю яму галінкі, а ен іх прыносіць. Жуля вельмі разумны сабака, адданы. 
Аднойчы ў яго жыцці здарыўся такі выпадак. Летам мой тата з сябрамі пайшоў на возера пасля працы і ўзяў з сабой Жулю. Татка з сябрамі смяяліся, купаліся і жартавалі. Раптам адзін татаў сябар пачаў тануць. Тата не разгубіўся  і кінуўся на дапамогу, і якое ж было яго здзіўленне, калі Жуля кінуўся за ім. Калі яны ўжо падплывалі да берага і ў таты не хапала больш моцы плыць далей, наш сабака схапціў тату за валасы  і пачаў цягнуць да берага.
З таго самага часу тата палюбіў Жулю яшчэ больш. Мы заўседы ўспамінаем гэты выпадак.
Вось такі ў нас разумны і адданы сабака. Для нас ен не проста жывела, а самы сапраўдны член нашай сям’і.