Спишице загадки, раскрываючы дужки.запишице адгадки.1)хочаш ты альбо (не)хочаш, (да)цябе ен прыйдзе ноччу. расхине свой парасон и спауе (у))я хаджу, нибыта (у)тапках, кипцюрки (у)мяне (на)лапках.я(без)мыла, (без)вады мыю сам сябе заужды. знайдзице дзеясловы.вызначце их час, асобу, лик.​

Укожнага чалавека павiнен быць сябар. i не проста сябар, а сапраўдны сябар. вы запытаецеся, чым адрознiваецца проста сябар ад сапраўднага? наконт гэтага ў мяне ёсць уласныя думкi. на мой погляд, сапраўдным сябрам лiчыцца той, хто цябе разумев, хто заўжды гатовы ў бядзе, хто шчыра радуецца тваiм поспехам i, нарэшце, той, хто гатовы не толькi сказаць табе нешта прыемнае, але, калi трэба, то i справядлiва пакрытыкаваць, параiць, як выправiцца. даволi часта я чую прыкладна такiя словы: «якiм цяжкiм стала жыццё. якiмi злымi зрабiлiся людзi. не людзi, а ваўкi. сябар сябра гатовы прадаць за кавалак каўбасы. ды й увогуле, — пра сяброў усе забываюць». з пачутага я раблю выснову: зразумела, час, у якi мы жывём, — складаны. а сяброўства, якое прадаецца за кавалак каўбасы, нельга называць сяброўствам. а аб тым, што ўсе забываюць пра сяброў, я мяркую так: не важна бачыцца кожны дзень, часта хадзiць адзiн да аднаго ў госцi, галоўнае — прыйшоўшы да сябра са сваёю радасцю цi бядою, пабачыць у яго вачах шчырую падтрымку, радасць за твае поспехi цi спачуванне тваёй бядзе. сапраўдны сябар зробiць усё магчымае, каб , хоць словам, хоць справай. я шчаслiвая. у мяне ёсць сапраўдная сяброўка. яе завуць лера. 3 лерай я магу падзялiцца i болем, i радасцю, i трывогай, i няўдачай. упэўнена — яйа са мною таксама. не адзiн раз лера мне знайсцi выйсце з цяжкага становiiнча, заўсёды раiць, як зрабiць лепш. не так даўно я хварэла. да мяне зайшлi мае аднакласнiцы. сярод iх была i лера. дзяўчаты збiралiся пайсцi ў кiно. расказвалi, колькi цiкавага чулi пра новы фiльм. мне было сумна: таксама хацелася на вулiцу. развiтаўшыся, усе пайшлi. лера засталася. на мае запытанне яна сцiпла адказала: «нешта не хочацца». а я ж добра , што пабачыць гэтую стужку лера мары л а ўжо даўно. вы скажаце — такая дробязь не доказ сапраўднага сяброўства. а я упэўнена — яно праяўляецца менавiта ў дробязях. мне хочацца бясконца гаварыць сваей сяброўцы: «лера, ты самая добрая, самая чулая, самая свравядлiвая. мне з табой вельмi цiкава. нiколiнiколi не хварэй, нiколi не сумуй, не спазнай бед».

Усім людзям патрэбны сябры. чалавек не можа быць адзін. сапраўдны сябар заўсёды дапаможа, ратуе з бяды ці проста пасаветуе выхад са складанай сітуацыі. я лічу, што сапраўдным сябрам можна назваць не кожнага чалавека. павінна прайсці шмат гадоў, каб зразумець: гэта ён. у сяброў павінны быць агульныя інтэрэсы, каб сяброўства хутка не знікла. гэтыя два чалавекі – сябры, а гэта значыць, што яны адказны друг за друга. сябар – гэта той, каму можна патэлефанаваць у любую гадзіну і ён не адкажа паразмаўляць з табой, выслухае цябе, супакоіць. сёння шмат моладзі называюць сваіх знаёмых лепшмі сябрамі, але я ўпэўнен(а), што калі ў іх нешта здарыцца, то іх "лепшыя сябры" зачыняць перад імі дзверы. канешне, часта людзі памыляюцца ў сваім выбары, але хто не памыляецца? такім чынам, трэба не только шукаць добрага сябра, але і самім быць такім. калі чалавек паводзіць сябе дрэнна, не вырашыць праблемы сябра, то рана ці позна гэтае сяброўства скончыцца. я , каб ва усіх былі добрыя сябры і каб вы самі былі добрымі, сапраўднымі сябрямі!