На уроке дали этот листик и сказали в тетрадь написать ответы на !

ответ:

л ол лол л оло л ололо лоллоло ло лолло лол лол

объяснение:

Объяснение:

Каго ж можна назваць сапраўдным сябрам?

На мой погляд, сапраўднае сяброўства, гэта моцная сувязь паміж людзей, якая праверана гадамі. Гэта значыць, што чалавек заўсёды прыйдзе цябе на дапамогу, і выручыць з бяды.

чалавек, які разумее цябе з полу слова, які можа перадаць цябе свой добры настрой у тваю цяжкую хвіліну. Той хто можа казаць тябе прайду ў вочы.

Самое галоўнае ў тым, што чалавек, якога ты лічыш сваім сябрам

не пакіне і не здрадзіць ў цяжкую хвіліну.

Даволі часта я чую прыкладна такія словы: « Якімі злымі зрабіліся людзі. Дый увогуле, – пра сяброў усе забываюць». я мяркую так: не важна бачыцца кожны дзень, галоўнае – прыйшоў да сябра са сваёю радасцю ці бядою, а сапраўдны сябар зробіць усё магчымае, каб дапамагчытабе, хоць словам, хоць справай.

ответбіяграфія пятруся броўкі

brouka.jpgнарадзіўся 12 чэрвеня (25 чэрвеня па старому стылю) 1905 года ў вёсцы пуцілкавічы барысаўскага павету менскай губерні (цяпер ушацкі раён віцебскай вобласці) у сялянскай сям'і. вучыўся спачатку ў школе па хатах. у лепелі скончыў царкоўна-прыходскую школу і вучыўся у лепельскім вышэйшым пачатковым вучылішчы, але на поўнае навучанне ў сям'і не хапіла сродкаў. з 1918 года ў 13-гадовым узросце пачаў працаваў перапісчыкам у вяліка-долецкім валасным камісарыяце, потым валвыканкома, у саўгасе. пачаў дасылаць допісы ў газеты. пісаў у барысаўскую павятовую газету «бядняк», у газеты «беларуская вёска», «савецкая беларусь», «звязда». ахвотна ўдзельнічаў у мастацкай самадзейнасці вясковай моладзі, стаў селькорам. у 1919 г. перажыў польскую акупацыю. у 1923 г. быў выкліканы на 1-ы з'езд селькораў беларусі, але не паехаў, бо не было сродкаў на дарогу. у 1923 г. быў выбраны сакратаром камсамольскай арганізацыі ў роднай вёсцы, у 1924 — старшынёй маладолецкага сельсавета. у 1925 г. быў накіраваны на працу ў полацкі акруговы камітэт лксмб. у 1927—1928 гг. працаваў адказным сакратаром акруговай газеты «чырвоная полаччына» (полацк), адначасова з 1927 г. - кіраўнік мясцовага філіялу «маладняка». у полацку наведваў вячэрнюю школу для дарослых. у 1928 г. паступіў на літаратурна-лінгвістычнае аддзяленне педагагічнага факультэта бду, якое скончыў у 1931 г. член сп (з 1934). у 1940 прызначаны галоўным рэдактарам часопіса «полымя». член вкп(б) з 1940. на пачатку вялікай айчыннай вайны добраахвотна пайшоў у чырвоную армію. у 1941—1942 гг. быў інструктарам-літаратарам франтавой газеты «за савецкую беларусь» на бранскім і заходнім франтах, ўнічаў з партызанскім друкам. з 1943 г. - адказны сакратар праўлення сп бсср, а з 1945 г. у другі раз прызначаны галоўным рэдактарам часопіса «полымя». у 1948 г. абраны старшынёй праўлення сп бсср (да 1967). член цк кпб (1952—80). у 1959 г. дэлегатам ад бсср удзельнічаў у рабоце xiv сесіі генеральнай асамблеі аан. у 1967-1980 гг. - галоўны рэдактар белсэ (цяпер яе пераемніца «беларуская энцыклапедыя» носіць імя п. броўкі). выбіраўся дэпутатам вс (1956—1980) і бсср (1947—1955), сакратаром праўлення сп . дэбютаваў вершамі ў 1926 г. у газеце «чырвоная полаччына» і ў альманаху «наддзвінне» ў 1926 г. («ой, не шапчы мая бярозка! » і і аўтар кніг паэзіі «гады як шторм» (1930), «прамова фактамі» (1930), «цэхавыя будні» (1931), «паэзія» (1932), «так пачыналася маладосць» (1934), «прыход героя» (1935), «вясна радзімы» (1937), «кацярына» (1938, паэма), «вершы і паэмы» (1940), «шляхамі баравымі» (1940), «насустрач сонцу» (1943, масква), «у роднай хаце» (1946), «вершы і паэмы» (1946), «сонечнымі днямі» (1950), «цвёрдымі крокамі» (1954), «пахне чабор» (1959), «далёка ад дому» (1960), «па сакрэту» (1961, сатыра і гумар), «а дні і» (1961), «маладым сябрам» (1961, для дзяцей), «высокія хвалі» (1962), «наш музей» (1962, паэма для дзяцей), «вершы і паэмы» (1966), «заўсёды з леніным» (1967, паэма), «між чырвоных рабін» (1969), «калі ласка» (1972), «ты - мая пчолка» (1972), «лясы наддзвінскія» (1973, паэма), «і ўдзень і ўночы» (1974), «што сэрца праспявала» (1979), «маладосць і сталасць» (1980), «савецкі чалавек» (1982), «мая радзіма» (1985). аўтар аповесцяў «каландры» (1931, экранізавана ў 1934), «донька-даніэль» (1982, для дзяцей), нарысаў «ураджай» (з п. глебкам, 1933), «месяц у чэхаславакіі» (1952), рамана «калі зліваюцца рэкі» (1957), зборніка апавяданняў «разам з камісарам» (1974). выступаў і як перакладчык на беларускую мову твораў т. шаўчэнкі, у. маякоўскага, п. тычыны, м. бажана, а. твардоўскага, м. ісакоўскага, а. пракоф'ева, у. бранеўскага, дж. байрана і інш. паэтаў. напісаў лібрэта опер «міхась падгорны» (1940, пастаўлена ў 1939), «алеся» («дзяўчына з палесся», з я. рамановічам, пастаўлена ў 1944, урыўкі апублікаваны ў 1947). герой сацыялістычнай працы (1972). узнагароджаны чатырма ордэнамі леніна, ордэнамі кастрычніцкай рэвалюцыі, чырвонай зоркі, дружбы народаў, «знак пашаны» і многімі медалямі. народны паэт бсср (1962). заслужаны дзеяч навукі бсср (1975). ганаровы грамадзянін мінска (1980). член сп з 1934. лаўрэат сталінскай прэміі 2-й ступені за паэму «хлеб», вершы «думы пра маскву», «брат і сястра», «народнае дзякуй», «каб мне », «спатканне» (1947), сталінскай прэміі 3-й ступені за зборнік вершаў «дарогі жыцця» (1950), літаратурнай прэміі імя якуба коласа за раман «калі зліваюцца рэкі» (1959), ленінскай прэміі за кнігу вершаў «а дні і» (1962), дзяржаўнай прэміі бсср імя янкі купалы за паэму «заўсёды з леніным» і за кнігу вершаў «між чырвоных рабін» (1969), дзяржаўнай прэміі бсср (1976) за ўдзел у стварэнні беларускай савецкай энцыклапедыі.