2. адзначце злучнікі, якія могуць з'яўляцца сродкамі сувязі частакскладаназалежнага сказа: 1) затое; 2) каб; 3) быццам; 4) як — так; 5) не то — не то.3. адзначце пытанні, на якія адказваюць даданыя акалічнасныячасткі спосабу дзеяння: 1) як? 2) якая? 3) пры якой умове? 4) з якой мэтай? 5) якім чынам? 4. адзначце прыказкі, якія па структуры складана-злучаным сказам: 1) фурман добры, але коні не вязуць.2) гультай за работу – мазоль за руку.3) скажы кумцы па сакрэту, акумка ўсяму свету.4) зямля — талерка: што пакладзеш, тое і возьмеш.5) калі бацька рыбак, то і дзеткі ў ваду глядзяць.выя​

Гора, на которой была произнесена нагорная проповедь получила название «гора блаженств» . и хотя в этой части галилеи нет настоящих гор, к западу от галилейского озера есть несколько больших холмов. кроме того, некоторые учёные считают, что греческое слово, употребленное в (мф. 5: 1) более точно переводится как «гористая область» или «холмы» , а не просто «гора» . согласно древнему византийскому преданию, это была гора карней хиттин (букв. «рога хиттина» , поскольку она имеет две вершины) , которая расположена на пути между фавором и капернаумом, примерно в 6 км к западу от тверии. вслед за византийцами так думали и крестоносцы, а католическая энциклопедия до сих пор настаивает на этой версии. [4] греческое православное предание также считает склоны этой горы местом нагорной проповеди. [5] во времена наполеона некоторые полагали, что гора блаженств — это гора арбель, расположенная на западном берегу галилейского озера, южнее капернаума. 

1)

• уладар, наз., м. р. -а. ◘ 1. той, хто валодае нечым, гаспадар нечага; уладальнік. уладар маёнтка. 2. той, хто карыстаецца неабмежаванай вярхоўнай уладай; той, каму ўсе падначальваюцца; рус. властелин. [падзішах: ] -я — уладар i жывых i ўсіх нежывых, я магу ўсё зрабіць, што надумаю, з ix. гаспадар я на скарбы ва ўсёй старане, дык на ліха яшчэ рамяство для мяне? у. д. 3. той, хто робіць моцны ўплыў на некага; рус. властитель. цяпер маймі скарбамі — думы-саколы, цяпер беларускай я песні ўладар. к-а.

•угоднік, наз., м. р., -а. ◘ 1. святы, які дагадзіў богу сваім бязгрэшным жыццём i слугаваннем людзям. у. караткевіч у рамане «каласы пад сярпом тваім» выкарыстаў паданне, у якім вытлумачваецца, чаму святы мікола-ўгоднік ушаноўваецца царквой i людзьмі двойчы на год, а касьян — толькі раз на чатыры гады. 2. разм. зневаж. той, хто імкнецца дагадзіць некаму; угодлівы чалавек.

•удава, наз., ж. р. ◘ жанчына, у якой памёр муж; якая не выйшла замуж пасля смерці мужа. па слоўку ўроняць два служакі. — няма ў нас пана, небаракі! — міхал гаворыць. — так, няма. жыві ўдава цяпер сама, — сказаў ксавэры задуменна. к-с.

•удалы, прым. ◘ 1. які завяршаецца ўдачай; паспяховы; рус. удачный. удалае падарожжа. 2. здатны на ўсё; спрытны, умелы; рус. ловкий. удалая гаспадыня. 3. смелы, адважны, храбры; хвацкі; рус. удалой. хлопец удалы.

2)

•абора  ‘вяровачка для лапцей’  і  абора  ‘вялікае памяшканне для жывёлы; кароўнік’;

•.  amber (‘бурштын’) і  бел.  амбар  (як міжмоўная аманімія, але гэты прыклад лепш праверыць)

3)

•гаворка, гутарка, размова; звягня (разм.)

•ганьба, няслава, бясчэсце, сорам; сарамата, сарамота, сарамоцце (разм.); пляга (перан.)

•гаваркі, гаварлівы, гутарлівы, івы; гаманлівы, гаманкі, языкаты, языкасты, язычлівы, брахлівы (разм.) □ лёгкі на язык

•гандляр, купец, камерсант /  гандлюе тайком, незаконна: спекулянт, перакупшчык, скупшчык /  уласнік крамы: крамнік /  скупшчык ануч і гандляр рознаю драбязою: анучнік, каравачнік (уст.)