Кахаць- гэта " у рамане каласы пад сярпом тваим продолжить фразу.!

М. гусоўскі ў сваёй паэме не толькі апісаў зубрыныя ловы. ён стварыў узнеслую песню пра беларускую зямлю, пра тое, чым яна багата, пра яе людзей, іх думы і пачуцці, пра прыроду, жывёльны свет гэтага цудоўнага краю. паэма вучыць нас любові да роднай зямлі, да свайго народа, яго гісторыі, культуры, нацыянальных традыцый, любові і павазе да іншых народаў і іх культур. паэма заклікае сумленна жыць, змагацца за справядліваць і праўду, весці няспынную барацьбу за мір і свабоду, за святло і шчасце.мікола гусоўскі – наш славуты зямляк эпохі адраджэння, сучаснік францішка скарыны.дакладных звестак пра год і месяц нараджэння, ні колькі жыў, ні калі памёр паэт не захавалася.м. гусоўскага належыць тры паэмы, больш за дзесяць вершаў. самы удалы твор, якому людзі прадказвалі доўгае жыццё і вялікую славу, - паэма “песня пра зубра” поўная назва “песня пра постаць, дзікі нораў зубра і паляванне на яго”).гэтая паэма прасякнута любоўю паэта да роднага краю, глыбокім адчуваннем радзімы як месца адзінага і непаўторнага.  аўтар зачарованна любуецца пушчай, дзе прайшлі яго дзяцінства і юнацтва, захапляецца “дзівосным прыстанкам загадак і цудаў”. наш  яна раскрыла свае духоўныя багацці перад здзўлёным чытачом ва ўсю сілу і моц таленту свайго творцы. паэма заняла пачэснае месца сярод іншых самых вялікіх дасягненняў беларускай літаратуры.скарб – гэта нашы лясы, “наша скарбонка і свіран”. лес і прырода для паэта – “эліксір маладосці, бадзёрасці духу”.

Не , спадабаецца вам ці не. можа што возьміце ^^ як хутка ідзе час. нават і не верыцца, што ўжо дваццаць першае стагоддзе. уяўляецца, што толькі нядаўна я ўпершыню пайшоў у школу, пазнаёміўся са сваімі сябрамі і аднакласнікамі. і вось яшчэ некалькі год і я закончу школу. прыйдзецца вырашаць, что ж рабіць у будучым. мне так хочыцца верыць, што мае мары сбудуцца. і вось, не паспееш азірнуцца і вось яна – старасць. а што я пакіну нашчадкам? я ж увогуле яшчэ нічога маштабнага не зрабіў. і ці зраблю? але ж, можа я яшчэ і паспею адкрыць у будучым што-небудь. а, калі не паспею, то абавязкова пасля мяне застанецца мая краіна, якая багатая на вельмі таленавітых людзей. але часта здараецца так, што людзі проста зарываюць свій талент і не хочуць яго развіваць, проса забывая аб гэтым. яны шукаюць высокааплатную работу, зусім не думаючы аб тым, што ім прыйдзецца штодня працаваць. і гэта добра, калі работа адпавядае інтарэсам, а калі не? працаваць там, дзе табе не падабаецца, дзеля таго, каб проста добра жыць? можа яно і добра, але чаму не паспрабаваць дасягнуць поспехаў у той справе, якая табе падабаецца? мне здаецца, я занадта многа гавару. але я просто хачу сказаць сваім нашчадкам, што будуць і ў мой час новым пакаленнем і пасля мяне, каб яны былі патрыётамі сваёй краіны,   шанавалі яе, не забываліся на бацькоўскі дом, а самое галоўнае, каб помнілі аб тым, што жыццё – самая каштоўная рэч, якая даецца толькі аднойчы.