1у якіх сказах абавязкова ставіцца працяжнік: 1) вясна _ малады, бурлівы вір жыцця. 2) маѐ жаданне _ бачыць ва ўсім урачыстасць. 3) дзяўчына _ вачэй не адвесці. 4) вада ў вѐдрах _ чыстая і празрыстая. 5) дзвіна _ як шырокае люстраное палатно. 2 устанавіце адпаведнасць паміж аднасастаўнымі сказамі: 1) пахаладала. 2) не рабі ліхога і не бойся нікога. 3) дажджлівая раніца. 4) хаджу, любуюся наваколлем. 5) беларусь называюць краем блакітных азѐр 2) а. абагульнена-асабовы. б. назыўны. в. няпэўна-асабовы. г. пэўна-асабовы. д. безасабовы. 3 адзначце сказы, дзе правільна аформлены коскамі аднародныя члены сказа: 1) на вуліцы, і ў дварах, і каля будынкаў ляжалі горы снегу. 2) да крыніцы прыходзілі ласі, і ваўкі, лісы, і зайцы, дзікі, і алені. 3) на лісціку сядзіць матылѐк, дыхае крыльцамі, залацістымі, рознакаляровымі. 4) спыніцеся, не ідзіце далей у лес ды ўслухайцеся. 5) была золкая, зімовая раніца. 4 адзначце сказы, у якіх знакі прыпынку пастаўлены правільна: 1) лес заўсѐды шумеў: узімку і ўлетку, вясной і ўвосень 2) у полі, у лесе, у горадзе – вясна, кажуць, прыгожая ўсюды. 3) усюды: на дрэвах, на стрэхах, на дарогах – снег прысыпаў вясновую гразь. 4) кожную раніцу ідуць ўнікі запаведніка – егеры, заолагі, батанікі, ліснікі. 5) на гэты час і машыны, і спрэчкі, і мітусня ўсе асталіся недзе далѐка. 5 у якіх сказах на месцы пропускаў трэба ставіць коскі: 1) ах _ ты _ дарожачка дахаты! 2) ледзь не кожным учынкам ганна _ здаецца _ паказвала свой цвѐрды погляд. 3) мальва не такая прыгожая _ як вяргіні. 4) якая слаўная ты _ вечна маладая і вечна пявучая раніца. 5) але мне _ здаецца, што ўся прырода змоўкла. 6 адзначце сказы, у якіх выдзеленыя выразы выдзяляюцца коскамі: 1) супакоеная, радасная яна думала пра сябе, пра дзяцей. 2) маладая раслінка стаяла пры лесе за вѐскай. 3) немцы пільнавалі яго ў засадзе і не дачакаўшыся спалілі хату. 4) маці па-ранейшаму не можа сядзець склаўшы рукі і даглядае суседскага хлопчыка. 5) пазней нічога ўжо не было акрамя ўспышак агню. 7 адзначце скл/злучаныя сказы, дзе правільна стаяць знакі прыпынку: 1) на кухні засвісцеў чайнік і мы перапынілі нашу размову. 2) вясной тут прытарна пахла чаромхай, і аж заходзіліся салаўі. 3) у канцы чэрвеня прайшлі дажджы, а потым зноў наладзілася надвор’е. 4) я не мог напісаць аб усіх, і хай яны мне прабачаць. 5) вада сцякала ў нізкія месцы і стаяла там, і ў ѐй адлюстравалася неба. 8 адзначце скл/залежныя сказы, дзе правільна стаяць знакі прыпынку: 1) вера задаволена ўсміхнулася, калі ўбачыла як у яе ўнучкі спрытна ўсѐ атрымоўваецца. 2) каб хлопчык трохі падцягнуўся, настаўніца параіла пісаць дыктанты дома. 3) а вы чулі, што калі хто наглядзіцца ў азѐрную ваду, дык прыгажэйшым становіцца. 4) калі сціхаюць самалѐты, чуваць, як клепяць у вѐсцы косы, як бразгаюць у некага вѐдры і як кудахчуць на ўсѐ горла куры. 5) ад бярозы, што прыпадала да акна адарваўся і прыліп лісток. 9 адзначце сказы, дзе трэба паставіць працяжнік: 1) дзед адчыніць акно _ у хату ўварвуцца дзіцячыя галасы. 2) цяжка ў гэтую пару птушкам _ корму ўсѐ менш і менш. 3) яны _ лѐн – гэта багацце калгаса. 4) паспрабавалі падставіць лесвіцу _ стрэлы зноў адагналі ворагаў. 5) яго ўгаворвалі не плысці _ застацца тут. 10 адзначце сказы з рознымі віі сувязі, дзе знакі прыпынку пастаўлены правільна: 1) яшчэ сон звівае павекі, і іх цяжка разарваць, і галава яшчэ не прачнулася, а ўжо радасць, што зноў дома і што не з’язджаў ніколі. 2) спачатку начаваў алень у катлаване, дзе стаяла наша гармата, але срэлы напалохалі жывѐлу, і ѐн стаў абыходзіць гарматы. 3) напружана чакаеш, калі пачуецца лѐгкі шоргат і жывое варушэнне ў печы, і з плячэй быццам зваліцца гара. 4) жыццѐ многіх пакаленняў прайшло перад дубамі, і праходзіць, нібы тыя хвалі, ўж о абвіваюць роўны груд а яны ўсѐ стаяць. 5) стаялідва стажкі сена і адзін быў так абскубаны, што нагадваў грыб.