гляджу: ідуць па дарозе пан з чарнакніжнікам і раптам павярнулі да густога яловага лесу.грышку пакі сілы: ён выпускае з рк дуду і падае, самлелы, на дол.ад гэтага крыку прачынаюцца парабкі, бягуць на дапамогу і знаходзяць яе ў сенцах: яна ляжыць як нежывая.карпа меў шмат парабкаў - было каму ісці з сярпом на жніво.мружыце вочы на святле - спалі, мала вам ночы, гультаі.толькі сказаў гэта - залятае ў вакно сарока, большая і зграбнейшая за іншых сарок, пёры на ёй белыя, як снег, вочы чорныя.
Svetlana1877
10.03.2021
Вуснае маўленне – гэта гаворка якая гучыць, у ёй выкарыстоўваецца сістэма фанетычных і прасадычных сродкаў выказвання, яна ствараецца ў працэсе гутаркі. для яе характэрныя слоўная імправізацыя і некаторыя моўныя асаблівасці: свабода ў выбары лексікі, выкарыстанне простых прапаноў, ўжыванне пабуджальных, пытальных, клічных сказаў рознага роду, паўторы , няскончанасць выказвання думкі. пісьмовае маўленне – гэта гаворка графічна замацаваная, загадзя абдуманая і выпраўленая, для яе характэрныя некаторыя моўныя асаблівасці: кніжнай лексікі, наяўнасць складаных прыназоўнікаў, строгае выкананне моўных нормаў, адсутнасць внеязыковых элементаў. пісьмовае маўленне звычайна звернутае на глядзельнае ўспрыманне. кожны пісьмовы тэкст – гэта складанае выказванне аб рэчаіснасці.
гляджу: ідуць па дарозе пан з чарнакніжнікам і раптам павярнулі да густога яловага лесу.грышку пакі сілы: ён выпускае з рк дуду і падае, самлелы, на дол.ад гэтага крыку прачынаюцца парабкі, бягуць на дапамогу і знаходзяць яе ў сенцах: яна ляжыць як нежывая.карпа меў шмат парабкаў - было каму ісці з сярпом на жніво.мружыце вочы на святле - спалі, мала вам ночы, гультаі.толькі сказаў гэта - залятае ў вакно сарока, большая і зграбнейшая за іншых сарок, пёры на ёй белыя, як снег, вочы чорныя.