Раставить знаки припенания. адчыниу сымонка дзверы и адразу крок спыниу такой чыстае кватэры ён не бачыу и не сниу.мартын не адказаць з боку леса пачулася глухое туканне ног па мяккай зямле.андрэй зирнуу на неба чорнае хмара висела амаль над им.

адчыніў сымонка дзверы і адразу крок спыніў, такой чыстае кватэры ён не бачыў і не сніў. мартын не ўправіўся адказаць, з боку леса пачулася глухое туканне ног па мяккай зямле. андрэй зірнуў на неба: чорнае хмара вісела амаль над ім.

адчыниу сымонка дзверы и адразу крок спыниу, такой чыстае кватэры ён не бачыу и не сниу.мартын не адказаць, з боку леса пачулася глухое туканне ног па мяккай зямле.андрэй зирнуу на неба, чорнае хмара висела амаль над им.

Пад навесам даху нашага дому было ластаўчына гняздо, злепленае з глею, прынесенага ў дзюбах з берага маленькага  капанага  стаўка. яно вісела  рукавіцай і, калі вылупіліся птушаняты, стала паціхеньку пішчаць. калі птушаняты падраслі, то адзін з іх, самы моцны і абжорысты,  пачаў  высоўвацца з цёмнае адтуліны. рот у яго з жоўтым  абадочкам  здаваўся  непемерна  вялікім. галава птушаняці была афарбаваная ў чорны колер, а на грудцы з'явіўся цёмна-карычневы фартушок. птушаня здавалася нават большым за сваіх бацькоў, якія  няспынна  насілі яму ўсялякіх  казюрак. ішоў час, і настаў дзень, калі я ўбачыў у небе над нашым дахам пяць ластавак. яны лёталі ў зружавелым вячэрнім паветры. я заўважыў, што дзве з іх лётаюць больш жвава і лёгка, чым тры астатнія. ластаўкі-бацькі вучылі лётаць сваіх птушанят. увосень ластаўкі зніклі, і наш дом як быццам  нешта страціў.

Ганна жыве ў вежках. ёй 76 гадоў. яна вельмі вясёлая, добрая, супакойная. мае сына віктара, які сядзіць у турме. такая ж, як і мульцік, старэнькая, белая. любіць песню "ой, ляцелі гусі з броду". жыве супакойна і ціха. мульцік таксама жыве ў вежках. яму 80 гадоў. ён наіўны, жалаблівы, добры, просты. мае аднаго сына, які яму не піша і не помніць бацьку. жонка мульціка памерла. заўсёды моліцца сонцу, размаўляе з ім. ніколі не ходзіць у сталоўку. гастрыт жыве ў вежках. яму 78 гадоў. злы, рэзкі, калючы як вож. калі з ім гавораць людзі, то ў іх быццам іць душа. мае дзяцей, але яны бацьке толькі грошы шлюць. ён заўсёды дыў за кошт працы другіх. p.s. мы это тоже недавно проходили.