Нужна нататка на тему каго можна назваць сапраудным сябрам

у 7" "класе адбыуся дыспут на тэму       у дыспуце прыймали удзел   (усе вучни) 

было выказана многа думак але усе яны зводзилися да таго што сяброуства займае вяликае месца у жыцци .амаль уси прыводзили у доказ зму и антона з аппавядання мэры кэт .было яшчэ шмат герояу з аппавяданяу,гэта таму ,што усе пачынаецца з сяброустваюняма цикаунага аппавядання без яго.

у кожнага чалавека сябр свой але усе яны спатрэбны у жыцци.

Кожны чалавек непасрэдна звязаны з той зямлёю,на якой нарадзіўся. так і мы, дзеці нашага мілага краю,павінны ведаць, што месца, дзе ты нарадзіўся, і жывеш – гэта самы цудоўны падарунак лёсу, самае дарагое, што у нас ёсць. патрэбна толькі сэрдцам адчуць еднасць з ім, услухацца ў родны гоман шапатлівыш лясоў, адчуць тую сілу, якую можа даць чалавеку толькі родная зямля, родны кут.   і я адчуваю такую сілу, яднанасць са сваім родным кутам, са сваёй вёскай. мая вёска знаходзіцца ў самым сэрцы палесся, на жыткаўшчыне, і назва яе- грычынавічы. кажуць, што некалі на месцы вёскі было , непраходная дрыгва.а   называлася   гэта   грычын. адсюль і пайшла назва маёй вёскі. вёска мая невялікая і нічым не адрозніваецца ад іншых.усяго толькі дзве крамы,школа, дзе л`юцца дзіцячыя галасы. няма паблізу ні рэчкі, ні возера, ні прадпрыемстваў,фабрык, няма нічога цікавага, на што можна было б звярнуць увагу. але я любіў і буду любіць свой край такім, які ён ёсць.для мяне ён заўсёды будзе прыгожым, мілым краем.   адлятаюць у вырай журавы.так хацелася б паляцець разам з імі і пабачыць,як там,у іншых краінах.няўжо дзе-небудзь ёсць край, прыгажэйшы за нашу беларусь, за мой родны куток, дзе чыстыя рэкі, пяшчотныя,шчырыя словы і добрыя людзі? няўжо дзе-небудзь можна быць шчаслівым, акрамя як на родная зямлі?   а шчаслівымі   журавы будуць толькі тады, калі яны вярнуцца да дому, да свайго гнязда.   так і чалавек. калі ён паедзе жыць за мяжу, то ягобудзе цягнуць да сваёй радзімы, да роднага кутка. дзе б ён ні быў: за марамі, акіянамі, на іншым кантыненце, ён ніколі не забудзе роднай мовы, якой навучыла яго маці.   прайшла вайна. маю веску яна таксама не абмінула. яе палілі, разбуралі, але яна аджывала.і зараз, калі заходзім к ветэранам, ад іх можна пачуць, што беларусь- цікавы край, мужны, працавіты і гасцінны народ. пачуць ад тых, хто ў гады вайны змагаўся з ворагам на зямлі, у маёй роднай вёсцы.   многія звязваюць назву майго краю з буслам.ён таксама белы, чысты, як мой край. гэта птушка, якая лунае над нашымі краявіі, выбірае сабе жытло каля паселішчаў чалавека. згодна з народнымі прыкметамі- буслы прыносяць дабрабыт.   я гавару так, таму што ў мяне ёсць нешта агульнае з буслам. я не магу ўявіць сябе без нашых цудоўных краявідаў, без матчынай мовы, без нашыш меладычных песен- ўсяго таго, што называецца двума простымі і такімі чыстымі словамі- родны кут. яны ўраслі каранямі ў сэрца і адабраць іх можна толькі з жыццём.

здольнасці не зводзяцца да наяўных у індывіда ведаў, навыкаў і уменняў. яны выяўляюцца ў шпаркасці, глыбіні і трываласці авалодання спосабамі і прыёмамі некаторай дзейнасці. аснову здольнасцяў прыродныя, фізічныя і псіхічныя ўласцівасці чалавека, спадчынныя ім ад бацькоў (напрыклад, асаблівасці глядзельнага ўспрымання, памяці, наяўнасць слыху і інш ). гэтыя прыродныя ўласцівасці прынята называць задаткамі. яны то, у якім кірунку будуць у далейшым развівацца здольнасці. якасны ўзровень развіцця здольнасцяў выяўляецца паняццем таленту. талентам называюць такую ​​сукупнасць здольнасцяў, якая дазваляе атрымаць прадукт дзейнасці, які адрозніваецца навізной, высокім дасканаласцю і грамадскай значнасцю. таленавіты чалавек цалкам сябе аддае той дзейнасці, да якой у яго схільнасць . можна нават сказаць , што ён « спальвае сябе цалкам» . бо ўсё свой ​​вольны час , кожную вольную хвіліну, кожную секунду ён прысвячае сваёй справе . але ўсё гэта не праходзіць бясследна. бо вынікам такога ўпартай працы, такіх старанняў звычайна з’яўляецца стварэнне чагосьці новага, якое можа мець значэння для ўсяго чалавецтва. тым самым гэты чалавек асвятляе шлях іншым і стварае прасторы для наступнага даследаванні і стварэння чагосьці яшчэ больш удасканаліць . менавіта пры дапамозе таленавітых людзей чалавецтва можа ісці па шляху прагрэсу і рухацца наперад.

талент – гэта здольнасць верыць у успех. ён да гэтага часу дзівіць нас сваёй разнастайнасцю. верагодней за ўсё, талент назапашваецца ад пакалення да пакалення і, аднойчы, выяўляецца ў поўнай сіле. сучасныя навукоўцы вылучаюць пэўныя тыпы таленту, якімі людзі ў той ці іншай ступені. талантлівы чалавек, як бы асуджаны на талент. бо гэта дар, які яму дадзены не выкарыстоўваць – вялікая дзёрзкасць і глупства. многія лічаць, што таленавіты чалавек таленавіты ва ўсім. толькі па -сапраўднаму таленавітыя людзі павінны мець моцны характар ​​і здолець не згубіць свой ​​дар. гэтыя людзі найвышэйшых поспехаў і перад імі адкрываюцца ўсё гарызонты для праявы сваіх асаблівасцей. талент не можа жыць без свабоды, як птушка без паветра . вельмі важна выявіць талент у самім сабе.

з сказанага вышэй можна зрабіць выснову, што талент – гэта вышэйшая ўзнагарода для чалавека. бо ён можа пакінуць бясследна след на зямлі, асвятляючы шлях іншым .