Характеристика яухима и хадоськи “людзі на ”.

яўхім корч з раману “людзі на ” – сын багатага бацькі, найпершы жаніх у вёсцы. ён падабаецца дзяўчатам, адчувае гэта, таму паводзіць сябе фанабэрыста і ўпэўнена. ён думае, што ягонае багацце дае яму сілу і перавагу ў параўнанні з астатнімі. ён лічыць іх слабейшымі, і бывае грубым, нахабным у абыходжанні. у той жа час, у яго ёсць свая слабасць – дзяўчына ганна, якую ён хоча зрабіць сваёй жонкай. у дачыненні да яе і яе сям’і ён дасціпны, намагаецца рабіць шырокія жэсты, дорыць дарагія падарункі.

характар яўхіма ў рамане паказваецца праз яго сям’ю, праз іх быт. у параўнанні з астатнімі куранеўцамі яны лічацца заможнымі. шмат хто з аднавяскоўцаў ставіцца да іх з пагардай. лічыцца, што акрамя зямлі і грошай, у іх няма ні душы, ні павагі да іншых. у той жа час, усе прызнаюць, што сваё багацце сям’я карча працавітасцю, яны руплівыя і рукастыя.

вобраз хадоські – адзін з самых пяшчотных, лірычных жаночых вобразаў у творы. яна ўспрымае свет вельмі эмацыйна, нават наіўна. можна сказаць, што хадоська тут ўляецца яўхіму з ягоным грубым, жорсткім на свет і стаўленнем да людзей. праз яўхіма хадоська спазнала няшчасце, якое скалечыла ёй жыццё. але яе вобраз застаецца светлым на працягу ўсяго раману. урэшце пісьменнік і ёй дорыць дзявочае шчасце ў вобразе хоні, які лечыць яе душэўныя раны.

Образ пшеничного в повести "журавлиный крик".  в произведениях быкова нет ни грандиозных танковых сражений, ни решающих операций.  "меня интересует, - писал он, - в первую очередь, не сама война, даже не ее быт и технология боя, хотя все это для искусства тоже важно, но, главным образом, нравственный мир человека, возможности его духа".  принцип организации повести "журавлиный крик" обусловлен целью - проанализировать мотивы поведения людей, героизма и трусости, колебания между долгом и страхом. в повести, состоящей из глав-новелл, посвященных каждому из персонажей, раскрывается противоречивость, сложность внутренней жизни пшеничного, глечика, фишера. пространственно-временные границы повести "размыкаются" отступлениями в прошлое героев, в довоенную жизнь. в воспоминаниях открывается "" характера, его формирование.. "им, - пишет быков, - хотелось только одного - дожить до конца войны. только б одолеть фашизм, дождаться победы, увидеть хотя бы один мирный день без огня и крови, и больше, кажется, ничего бы не нужно было. они согласны были бы на любую работу, на самое скромное место в жизни, им всюду был бы желанный покой после того ада, который они пережили на фронте".  под давлением обстоятельств не все люди способны выдержать обстановку, но эти люди внутренне готовы к предательству и трусости. таков и иван пшеничный во "фронтовой странице", задорожный в "третьей ракете", рыбак в "сотникове". такие люди сознательно совершают предательство, но в то же время не лишены жалости.  

На мой погляд, лета – найцудоўнейшы час года, паколькі вельмі цёпла, вакол усё прыгожа, і ў нас маецца выдатная магчымасць адпачыць. а яшчэ лета – гэта час канікул і адпачынкаў. мы можам адправіцца куды заўгодна, выдатна правесці час каля вадаёма, у цені смарагдавай зеляніны, плёскацца ў цёплай вадзе. а можна адправіцца ў горы, насіцца на ровары або гуляць ў разнастайныя гульні.я хачу падзяліцца ўражаннямі ад самага запамінальнага моманту за апошнія летнія вакацыі. у ліпені мы з маёй сям'ёй арганізавалі выезд у лес на шашлыкі. быў разведзены вогнішча, прыгатавана мяса для смажання, і пастаўлена палатка. пакуль мае бацькі рыхтавалі абед, я адправіўся ў лес, каб, як след, нагулять апетыт.лес у гэты дзень быў цудоўны! у паветры стаяў водар кветак, мёду і суніцы. усё вакол было зялёным, толькі ствалы дрэў яркімі плямамі вылучаліся на цёмна-зялёным фоне. шчабяталі на сваёй мове птушкі, стукаў дзяцел.раптам пачуліся падазроныя гукі мне здалося, што хто-то прашыпеў побач са мной. я павярнуўся і ўбачыў якая выгінаецца змяю! у мяне тут жа перахапіла дыханне. я нават не запомніў, як яна выглядала, паколькі моцна спалохаўся. я пачаў павольна адступаць, а затым рынуўся да нашага лагера. я вырашыў не распавядаць аб усім, што здарылася маме, каб не хваляваць яе. крыху пазней, паабедаўшы і ўдосталь павесяліліся, мы сабралі рэчы і паехалі дадому. час ляціць вельмі хутка. шкада, што немагчыма паўтарыць тыя моманты і адчуванні, якія былі перажыты табой за час канікул. але я веру, што наступнае лета будзе незабыўным!