Что такое дапаунне акаличнасть азначэнне

дапаўненне - гэта даданы член сказа, які абазначае прадмет або асобу, якая з'яўляецца аб'ектам дзеяння, можа быць выражаны назоўнікам або займеннікам і адказвае на пытанні ўскосных склонаў ("што? ", "каго? " і іншыя).падкрэсліваецца: _ _ _ _ _азначэнне - гэта даданы член сказа, які абазначае прымету прадмета, можа быць выражаны прыметнікам або дзеепрыметнікам і адказвае на пытанні "які? ", "якая? ", "якое? ", "якія? " і іншыя.падкрэсліваецца: ~~~~~~акалічнасць - гэта даданы член сказа, які абазначае прызнак дзеяння, можа быць выражаны прыслоўем, дзеепрыслоўем, назоўнікам і адказвае на пытанні "як? ", "калі? ", "дзе? ", "з якой мэтай? " і іншыя.падкрэсліваецца: _ . _ . _ . _ .

Галоўны герой драмы — сымон, старэйшы сын зяблікаў. гэта свабодалюбівы, непакорны, моцны духам чалавек. ён здольны абараніць сваю чалавечую годнасць, заступіцца за іншых. "свайго ў крыўду не папушчу, хоць бы там свет дагары нагамі перакуліўся", — гаворыць ён. зоська і незнаёмы параўноўваюць яго з вольнай птушкай, магутным арлом. вобраз сымона пададзены ў развіцці. спачатку ён, як і яго бацька, спадзяецца на справядлівасць суда і законаў. упэўнены ў сваёй праваце, ён, калі дваровыя людзі заворваюць пасевы, з сякераю ў руках бароніць сваю зямлю. як чалавек рашучы, настойлівы і ўпарты, сымон хоча дабіцца праўды ўласнымі сіламі. на бацькавай магіле ён дае клятву "жывым не сысці з гэтага месца, з гэтага разграбленага хай б'юць, рэжуць, катуюць". на прапанову маці скарыцца, пайсці да паніча на службу сымон рашуча адказвае: " гэта, мамачка, значыць: прадаць, утапіць сябе, цябе, нас усіх у няволю ім на векі вечныя — запрасіцца ў вечнае рабства, з якога выхаду ніколі не знойдзем ні мы, ні тыя, што пасля нас рабства ў спадчыну атрымаюць". прымірыцца з панічом для сымона— гэта здрадніцтва, адступніцтва. становіцца зразумелым, чаму герой так строга асуджае зосю, якая свядома пайшла на сувязь з панічом і аддала сябе на "загубу, на глум вечны". такім чынам, на прыкладзе сымона я. купала паказаў працэс абуджэння нацыянальнай свядомасці беларускіх сялян, пошукі імі шляхоў да вызвалення. адшукаць страчаную бацькаўшчыну, вырвацца з-пад прыгнёту і ўціску.

Врассказе константина георгиевич паустовского «телеграмма» рассказывает об одинокой престарелой женщине, и её невнимательной и дочери. тем не менее, автор специально показывает нам, что настя (а именно так и звали «невнимательную» дочь), вовсе не злой человек. напротив, она окружающим – например, тимофееву организовать выставку. при всём при этом она всё-таки ужасно невнимательно отнеслась к своей собственной матери. куда проще насте было отдавать всю себя работе, стремиться к карьерным вершинам, успешно и ответственно выполнять свои , чем помнить о том, что рядом находятся близкие люди, которые в её , поддержки. тем не менее, внимательный читатель сможет всё-таки найти и отрицательные стороны в характере главной героине рассказа паустовского «телеграмма». например, настя эгоистична. и даже выставку тимофееву она организовывает не просто так, а из своих эгоистических соображений. но главный недостаток насти заключается в том, что она не смогла найти золотую середину между чужим, не родным ей людям и заботой к самому близкому человеку – собственной матери. и после смерти матери, я уверен, настя никогда не простит себе это, всю жизнь будет мучиться угрызениями совести, осознания собственной вины. однако, паустовский в финале рассказа «телеграмма» даёт читателям надежду, понять, что смерть позабытой дочерью женщины не напрасна. что кто-нибудь обязательно задумается об этом и не совершит такой же ошибки, как это сделала настя.