Ответить на вопросы и составить апавяданне.

Было гэта даўным-даўно, калі галоўны яцвяжскі бог вырашыў паглядзець, як людзі жывуць і чым займаюцца. спусціўся ён з нябёс і пайшоў ад вёскі да вёскі ў абліччы старца-жабрака.пасля доўгіх гадоў вандравання, прыйшоў у адно паселішча, якое знаходзілася ў пушчы. яго жыхары, калі ўбачылі жабрака, пахаваліся і зачынілі свае хаты, каб не прыйшлося карміць і даваць прытулак чужому чалавеку.  вялікі гнеў ахапіў бога, і вырашыў ён сурова пакараць скупых і негасцінных жыхароў паселішча. і пераўтварыў ён тое месца, дзе жылі гэтыя людзі, у істае возера, якое захавалася да нашых дзён.  і пайшоў бог далей. праз некалькі вёрст, на высокім узгорку, убачыў ён старэнькую хатку, дзе жылі ізяслаў і багуміла. гэта былі набожныя, добрыя, сціплыя людзі. яны ветліва запрасілі незнаёмца ў хату і пачаставалі ад усяго сэрца той стравай, якую мелі.узрадаваўся бог і вырашыў аддзякаваць людзям. раніцай, калі яны прачнуліся,   не паверылі ўласным вачам. іх маленькая хатка пераўтварылася ў вялікі прыгожы палац. на стале стаялі розныя стравы на залатых талерках, а на гаспадарах была дарагая вопратка.голас бога: «вялікі дзякуй вам, ізяслаў і багуміла, за начлег, і ў знак маёй удзячнасці, я хачу падарыць вам гэты палац. жывіце доўга і шчасліва».вакол палаца сталі сяліцца людзі, якія прыязджалі з далёкіх краін. усе лічылі гэта месца благім. бог знік, а на гэтым месцы застаўся толькі камень з адбіткам яго рукі.з таго часу, хто да гэтага каменя дакранецца, той будзе жыць доўга ў шчасці і міры.а назва гэтага паселішча — свіслач.

Вадзянiк - адзін з найбольш вядомых у наш час духаў прыроды. само яго імя кажа пра тое, што ён з'яўляецца гаспадаром воднай стыхіі. многія апавяданні пра вадзяніку гаспадара сцвярджаюць, што ён злосны, хітры і злапамятны. знешні выгляд у вадзянiка непрывабны. ён падобны на паўчалавека-паўжывёліны.  вадзянiк любіць залазіць на начлег пад вадзяны млын, каля самага колы. аднак ёсць у вадзяных і свае : у зарасніках трыснягу і асакі выбудаваныя ў іх багатыя палаты з ракавінак і самацветнай рачных каменьчыкаў. вадзяныя жэняцца на русалак і прыгожых тапельніцы.у начную пару вадзяныя часцяком б'юцца з лясунамі, з-за чаго ідзе па лесе грукат і трэск дрэваў, якія, гучна раздаецца ва ўсе бакі плёскат хваль.  вадзянiк валодае мастацтвам оборотничества. ён можа прыняць вобраз чорнай сабакі, але часцей аддае перавагу выступаць у выглядзе рыбы, часам нават крылатай. у шматлікіх азёрах вадзяной з'яўляўся рыбакам шчупаком велізарнай велічыні і незвычайна увёртливой. нямала апавяданняў хадзіла пра тое, як рыбакі, уколаў восцямі шчупака-вадзянiка, выракалі сябе на хуткую гібель - вадзянiк тапіў не толькі лодку, але і сваіх мімавольных крыўднікаў.