С"жураўліны крык''1. мой любімы герой2. подзвіг і здрада ў творы3. сэнс назвы аповесці "жураўліны крык''4. "расказваю пра вайну, бо ненавіджу яе"! ​

Дзядзька антось  — брат міхала і верны яго памочнік ва ўсіх справах. ён дзяліў з сям'ёй лесніка ўсе радасці і тыя нягоды, якіх так многа выпадала на іх долю. характар антося і яго найлепшыя чалавечыя якасці найбольш поўна раскрываюцца ў працы. у адносінах да ўсяго, за што б ён не браўся, выяўляюцца такія рысы, як дбайнасць і акуратнасць, майстэрства і настойлівасць, працавітасць і цярплівасць. усюды ў яго ўзорны лад і парадак. знешні выгляд дзядзькі: невысокі рост, каржакаватая фігура, зухаўскія вусы, кароткі і таўсматы нос. захапляюць дабрата, спагадлівасць антося, яго клапатлівыя адносіны да дзяцей міхала і ганны, уменне ладзіць з імі, быць ім дарадцам, суддзёю, выхавальнікам, сябрам, апекуном. дзядзька, як ніхто, умеў прыносіць ім радасць.

Уім наша здароўе, сіла, у ім цудоўнае цяпло.  колькі рук яго гадавала, ахоўвалі, берегло.  у ім - роднай зямлі сокі,  сонца святло вяселы ў ім..   уплетай за абедзве шчокі, вырастай волатам! круглобок і маслян ен,  у меру крут, посолен, - пахне сонечным цяплом,  пахне гарачым полем. (хлеб) "адгадаць легка і хутка:   мяккі, пышны і духмяны,  ен і чорны, ен і белы,  а бывае подгорелый". (хлеб)  "вырас у поле дом.  поўны дом збожжам.  сцены пазалочаныя. аканіцы забітыя.  ходзіць хата ходырам на слупе золатам" (збожжа)  "ты не клюй мяне, дружа, галасісты пеўнік.  у зямлю цеплую пайду, да сонца колосом узыду.  у ім тады такіх, як я, будзе цэлая сям'я". (зерне)  "усім патрэбны, а не кожны зробіць" (хлеб) б'юць мяне кіямі, ціснуць мяне камянямі, трымаюць мяне ў вогненнай пячоры, рэжуць мяне нажамі. за што мяне так губяць? за тое, што любяць. (хлеб)