В однородном электрическом поле на невесомой и нерастяжимой нити подвешена бусинка массой 0, 1 г, несущая заряд q = -1 мкКл. Напряжённость

ответ к заданию по физике
 

Абай (Ибраһим) Құнанбаев (1845-1904) — ақын, ағартушы, жазба қазақ әдебиетінің, қазақ әдеби тілінің негізін қалаушы, философ, композитор, аудармашы, саяси қайраткер[1], либералды көзқарасын исламға таяна отырып, орыс және еуропа мәдениетімен жақындасу арқылы қазақ мәдениетін жаңартуды көздеген реформатор. Абай ақындық шығармаларында қазақ халқының әлеуметтік, қоғамдық, моральдық мәселелерін арқау еткен.[2]

Абай Шығыс пен Батыс мәдениеті мен өркениетін жетік білген. Бірқатар әлем ойшылдарының еңбектерімен жақсы таныс болған. Философиялық трактаттар стилінде жазылған «Қара сөздері» - тақырып ауқымдылығымен, дүниетанымдық тереңдігімен, саяси-әлеуметтік салмақтылығымен құнды.[3]

Қысқаша шолу

Өмірбаяны

Шығармалары

Қара сөздері

Абай лексикасы

Абай және Пушкин

Музыкалық мұра

Абайтану

Абай Құнанбайұлының дінге көзқарасы

Ақынның балалық шағы

Озық ойлы орыс зиялы қауымының өкілдерімен араласуы

Абай — ұлы ақын әрі ойшыл

Абай және халық ағарту ісі

Аудармашылық қызметі

Абайдың Қазақстан тарихында алатын орны

Түрікмен оқырмандары

Абай туралы

Дереккөздер

Сыртқы сілтемелер

Объяснение:

блмеидікенмін

кешір оиын

«Розенкранц и Гильденстерн мертвы» (также «Розенкранц и Гильденштерн мертвы») — абсурдистская трагикомедия, пьеса Тома Стоппарда, впервые поставленная на Эдинбургском фестивале в 1966 году.

Пьеса рассказывает о событиях трагедии Уильяма Шекспира «Гамлет» с точки зрения двух второстепенных персонажей — придворных Розенкранца и Гильденстерна. События, главным образом, происходят параллельно действию пьесы Шекспира с краткими появлениями главных героев «Гамлета», которые разыгрывают фрагменты сцен оригинала. Между этими эпизодами главные герои обсуждают ход событий, о котором они не имеют прямых знаний.

На русский язык пьеса была переведена в конце 1960-х годов Иосифом Бродским, который ничего не знал об авторе. Рукопись перевода сохранилась в архивах журнала «Иностранная литература» и была опубликована в 1990 году.