Определите объем среднедушевых валовых налоговых ресурсов в субъекте Российской Федерации при следующих условиях

Нам известны объемы ВРП и доли налоговых изъятий по отраслям. Используя эти данные, осуществляем расчет объемов валовых налоговых ресурсов:
1) в промышленности:
ВНРпром=28909*26,4/100=7632 млн. руб.;
2) в сельском хозяйстве:
ВНРсх=4618*5,6/100=259 млн. руб.;
3) в строительстве:
ВНРстр=4772*16,3/100=778 млн. руб.;
4) в отраслях рыночных услуг:
ВНРрын=9575*17,9/100=1714 млн. руб.
Общая сумма валовых налоговых ресурсов рассчитывается путем суммирования валовых налоговых ресурсов по отраслям:
ВНР=ВНРпром+ВНРсх+ВНРстр+ВНРрын=7632+259+778+1714=10382 млн. руб.
Объем среднедушевых валовых налоговых ресурсов в субъекте РФ рассчитывается как отношение суммарного объема валовых налоговых ресурсов (10382000 тыс. руб.) и среднегодовой численности населения (2218,6 тыс. руб.):
НПРд=ВНР/С=10382000/2218,6=4680 руб./чел.
Таким образом, объем среднедушевых валовых налоговых ресурсов в субъекте Российской Федерации составляет 4680 руб. на чел.

ответ:

колоколов ведет свое начало с бронзового века. древнейшие предки колокола - бубенец и колокольчик были обнаружены учеными в быту многих народов: египтян, евреев, этрусков, скифов, римлян, греков, китайцев.

в споре о происхождении колокола ряд ученых считает его родиной китай, откуда колокол по великому шелковому пути мог прийти в европу. доказательства: именно в китае появилось первое бронзовое литье, и там же были найдены самые древние колокольчики 23 - 11 веков до н. э.

первое применение колокола для христианского богослужения приписывают святому павлину, епископу ноланскому

Литосфера [1] — жердің қатты қабығы (грек. lithos- тас, sphaira — шар) — жердің сыртқы қатты қабаты жоғарғы гидросфера және атмосферамен шектеседі. Жер қабығының жоғарғы бөлімі — шөгінді қабық; ол шөгінді тау жыныстарынан тұрады, кейде бұған эффузивтер жамылғысын да енгізеді. Жер қабығының тербеліс тарихы қозғалысына байланысты, оның қалыңдығы әр орында әр түрлі болып келеді. Шөгінді қабықтың астында граниттік қабат орналасады; бұл қабат мұхит ойыстарында ұшырамайды. Граниттік қабаттың астында аралық немесе «базальттық» аса тығыз жыныстар қабаты жатады.[2]

Гидросфера (гр. һуdor — су, spһаіrа — шар) — 1) жер ғаламшарының су қабығы немесе құрлықтағы (тереңдегі, топырақтағы, жер бетіндегі), мұхиттағы және атмосферадағы, яғни жер шарындағы барлық сулардың жиынтығы. Оны мұхиттар мен теңіздердің суы, құрлық сулары — өзендер, көлдер, бөгендер, мұздықтар, сондай-ақ литосфераның жоғарғы бөлігіне сіңетін жер асты суы, атмосферадағы ылғал құрайды. Гидросфера жер бетінің шамамен 71%-ын алып жатыр. Гидросфераның шамамен 94%-ын мұхиттар мен теңіздер құраса, 4%-ы жер асты суларының, шамамен 2%-мұздықтар мен қарлардың (негізінен Арктика, Антарктида мен Гренландия), 0,4%-құрлықтардағы жер үсті суларының (өзен, көл, батпақ) үлесіне тиеді. Гидро-су, сфера-

Биосфера (гр. биос—тіршілік, өмір, гр. сфера — шар) — бұл ұғым биология ғылымына XIX ғасырда ене бастады. Ол кездерде бұл сөзбен тек жер жүзіндегі жануарлар дүниесі ғана аталатын. Кейінгі кездерде биосфера геологиялық мағынада да қолданылады.[1]

Атмосфера[1] (гр. ατμός — «бу» және гр. σφαῖρα — «шар») - жердің ауа қабығы. Атмосфера – ауа, химиялық қоспалар мен су буынан тұратын күрделі жүйе. Ол биосферадағы физико-химиялық және биологиялық процестердің жүріуінің шарты және метеорологиялық режимнің маңызды факторы. Атмосферадағы жекелеген құрамдастардың қатынасы оның радиатцияға, жылу және су режиміне, өздігінен тазартуға қабілетін анықтайды. Атмосфераның газдық құрамы, су буы және әр түрлі қоспалар жер бетіне күн радиациясының өту деңгейін және жер маңы кеңістігіндегі жылуды ұстап тұруды анықтайды.