Докажите тождество: 1) 4 (2 - 3m) - (6 - m) - 2 (3m + 4) = -17m - 6; 2) а + b - 10b = 2а (3 - b) - 3b (а - 2) - 5 (ab + а + b)

ответ:

1) 4 (2 - 3 м) - (6 - м) - 2 (3м + 4) = 8 - 12 м - 6 м + - 6м - 8 = -17m - 6;
2) а + б - 10b = 2а (3 - б) - 3b (а - 2) - 5 (AB + а + б) = 6a - 2ab - 3AB + 6b - 5ab - 5a - 5b = а + б - 10ab ;
3) 6 (5а - 3) + (10 - 20а) - (6а - 4) = 30а - 18 + 10 - 20а - 6а + 4 = 4а - 4;
5а - (3а - (2а - 4)) = 5а - (3а - 2а + 4) = 5а - а - 4 = 4а - 4.

К изобретению велосипеда приложили руку многие изобретатели и инженеры. Различные идеи повлияли на развитие велосипеда, который совершенствуется и по сей день. Некоторые исследователи указывают на чертежи, похожие на чертежи велосипедов, которые датируются временами жизни Леонардо да Винчи. Важным этапом в эволюции велосипеда было применение двух колес одинакового размера. До этого времени переднее колесо велосипедов тех времен было значительно больше, чем заднее, ездить на нем было неудобно. В конце 19 века англичанин Бейтс создал первый велосипед с приводом со шкивами и шнуром на заднее колесо. Этот велосипед назвали «Летучим голландцем» . Девять лет спустя этот привод был заменен цепным приводом.

Безопасный велосипед был изобретен ближе к концу 19 века Дж. Старли и В. Саттоном. Велосипед назывался Rover. Другой безопасный велосипед «Уиппет» был изобретен примерно в это же время другими учеными - Ч. Линли и Дж. Биггсом. Рама этого велосипеда имела ромбообразную форму, седло, педали и руль были фиксированы. Этот велосипед пользовался особой популярностью, так как в его раме были две пружины, которые смягчали езду. Некоторое время спустя Дж. Данлоп изобрел надувные шины. Ездить на велосипеде стало еще комфортнее.

Объяснение:

Карл Фон Дрез - он сделал 1 велосипед из железа

Салт-дәстүр — әр ұлттың, халықтың діні мен сеніміне, тұрмыс-тіршілігіне, ұлттық құрылым ерекшелігіне сәйкес ғасырлар бойы жинақталып, өмірдің өзі туғызған ғұрыптардың жиынтығы; қауым мен қоғамда қалыптасқан мінез-құлықтың үлгілері. Күнделікті қолданыста бір мәдени топты екіншісінен айыратын және бейресми жолмен реттейтін қабылданған мінез-кұлық ережесіне немесе әлеуметтік әрекеттерді жөнге келтіретін терминге жатады.[1]

Салт-дәстүр ұлт үшін өмір, қоғам заңы болып негізделіп, сана, тағылым, тәрбие, тіршілік ережесі ретінде ел зердесіне рухани байлық — өнеге тәжірибесін құраған. Бұл талаптар мен ережелерді халық бұлжытпай орындаумен бірге оны құрметтемеген, сақтамаған адамдарды сол заң негізінде жазалап та отырған. Өткен заманда қазақ қоғамы үшін салт-дәстүр бұлжымас заң рөлін атқарды. Мысалы, той, наурыз көже, қыз ұзату, қонағасы, шашу, ерулік ата салты болып саналады. Салт-дәстүрдің ел арасындағы тәлімдік, тәрбиелік, халықтық мәні зор. Халықтың атадан балаға көшіп, дамып отыратын тарихи әлеуметтік, мәдени-тұрмыстық, кәсіптік, салт-сана, мінез-құлық, тәлім-тәрбие және рухани іс-әрекетінің көрінісі дәстүр арқылы танылады. Салт-дәстүр байлығы — мәдениеттің байлығы. Мысалы, ата-ананы, үлкенді құрметтеу, байғазы, көрімдік, сүйінші, кәде сұрау, сәлем беру, ат тергеу, құрдастық қалжың, т.б. салт-дәстүрге жатады. Қазақ халқы салт-дәстүрге бай. Әдет, ғұрып, ишара, ырым, тыйым, дағды бәрі осы салт-дәстүр көрінісі.[2