Yashil o'tlar — yashil- aniqlovchi(ot bilan ifodalangan)
Mana shu gullar — mana shu-aniqlovchi(olmosh bilan ifodalangan)
O'n beshta o'quvchi — o'n beshta-aniqlovchi(son bilan ifodalangan)
Shirin olmalar — shirin-aniqlovchi(sifat bilan ifodalangan)
Uzun ko'chalar — uzun-aniqlovchi(sifat bilan ifodalangan)
Pishgan mevalar — pishgan-aniqlovchi(sifatdosh bilan ifodalangan)
Gaplar:
Pishgan mevalardan yeb olinglar, big'ni sayr qilinglar va damingizni olinglar.
Uzun ko'chalar bo'ylab sayr etib yurardi.
O'n beshtacha o'quvchi besh baho oldi.
Mana shu gullarni sotib oldik.
попробуй начать изучение из каких-нибудь простых и интересных законов или явлений (например, если тебе нравится астрономия, почитай про чёрные дыры или про пульсары. это действительно интересно).
или же тот простой 2 закон ньютона, который гласит, что сила тяжения тела к другому телу равна силе тяжения второго тела к первому независимо от масс тел. яркий пример этому земля с луной: земля притягивает луну, и луна притягивает землю. так как оба тела друг друга притягивают, то между ними находится сильное напряжение, поэтому луна не может прилипнуть к земле, но она может притягивать воду с земли. поэтому случаются отливы и приливы. ты даже не почувствуешь, как тебя затянет : )
насчёт и не знаю, я только в 6 классе учусь, дома учу самостоятельно. но спохватится никогда не поздно.
лучше поздно, чем никогда : )
Поделитесь своими знаниями, ответьте на вопрос:
Прасачыце, як у творы вырашаецца пытанне народнасці літаратуры. «Тарас на Парнасе»
г. зн. праслаўленне царызму і апраўданне прыгонніцтва). Прыхільнікамі і прапагандыстамі «афіцыйнай народнасці» былі выдаўцы газеты «Северная пчела» Ф. Булгарын і М. Грэч. Пісьменнікі-рэакцыянеры ў сваёй дзейнасці імкнуліся прыстасаваць літаратуру да абароны інтарэсаў «вышэйшых» саслоўяў. Аўтар паэмы крытычна ставіцца да прыслужнікаў самадзяржаўя, паказвае іх у карыкатурным выглядзе. Напрыклад, Булгарына:
Гляджу сабе — аж гэта сівы,
Кароткі, тоўсты, як чурбан,
Плюгавы, дужа некрасівы,
Крычыць, як ашалелы, пан.
Сапраўдныя творцы — Пушкін, Лермантаў, Жукоўскі, Гогаль — вялі рашучую барацьбу супраць такой літаратуры. Пра народных пісьменнікаў аўтар вуснамі свайго героя, палясоўшчыка Тараса, гаворыць з вялікай сімпатыяй, падкрэслівае глыбокую павагу да іх: «чатыры добрых малайцы» ўзносяцца на Парнас. Перад прагрэсіўнымі пісьменнікамі за іх палкае служэнне народу і паслядоўнае адстойванне прынцыпаў на роднасці ў літаратуры народ пачціва «раздаўся на канцы».