Што было характэрна для развіцця сельскай гаспадаркі ў XV ст.?

Основу хозяйственной жизни белорусских земель в XV в. составляло, как и раньше, сельское хозяйство.  BXVb. по-прежнему господствовало натуральное хозяйство. Большая часть населения, особенно сельского, обеспечивала практически все свои нужды за счет собственного производства.

Объяснение:

белгілі бір дәуірдегі қоғамдық шындық, автор ойының қазығы, шығарманың іргетасы. Бұл әңгіменің басты тақырыбы соғыс зардабынан жапа шеккен жетімдер тағдыры туралы.Оқиғаның басталуы – Манаптың Омбыдағы балалар үйіне келіп, інісін іздеуі, Директормен әңгіме.

Оқиғаның дамуы – аға тәрбиеші Эльжбета Сергеевнаға берілген тапсырма, Манапты Қалимен кездесуге ертіп баруы

Оқиғадағы шиеленіс – Манап пен Қалидың арасындағы алғашқы үйлесімсіздік, Қалидың ағасымен тіл табыса алмауы.

Шарықтау шегі – Қалидың көп мақтанышынан кейінгі уақытта сұрап, жаттығуға асығуы.

Оқиғаның шешімі – Қалидың асығып кетуі, Манаптың қаяу күйде «Волгаға» отырып вокзалға бағыттаулы.Оқырманды жетімдер тағдырына қайырымдылықпен қарауға тәрбиелейді, бауырға деген мейірімділік сезімі оятады.

О, кого я вижу! Здравствуй, Ваня!

- И тебе не хворать, Дима! Ты где пропадал? Почему тебя в школе не было?

- Так я как раз и хворал! В смысле, болел я.

- А что с тобой было?

- Да живот стал болеть по утрам. Я и в школу пойти не мог. Родители перепугались, потащили меня к врачам на обследование.

- И что сказали врачи?

- Подозревали сначала гастрит, а потом сказали, что еще его нет. Но желудок нужно поберечь. Прописали таблетки.

- И как, легче тебе сейчас?

- Да, я по утрам снова человеком себя чувствую.

- Вот и хорошо, Дима. Пойдем с нами в наш двор, колы попьем.

- Я-то не против к вам, а вот колу мне теперь нельзя. Для желудка вредная.

- Ого, да ты на диете!

- Да, теперь не сухариков, ни чипсов, ни копченой рыбы, ни майонеза, ни кока-колы, ни пепси – ничего нельзя. В общем, никакой гадости.

- Ясно, Дима, прижало тебя. Пришла пора заботиться о здоровье. Все равно пойдем с нами, ребята тебя давно не видели.

- Пойдем, конечно!