В чем конкретно проявились позитивные результаты рыночных преобразований и каковы были главные трудности на этом пути?

С самого начала процесс реформ стал преподносить одну неожиданность за другой. Первая из них – резкое падение промышленного производства. Спад, а затем его застой продолжались в течение семи-восьми лет реформ. К падению производства были готовы, но за счет естественного выбывания неконкурентоспособных предприятий. Действительность оказалась сложнее. Либерализация цен не включила сама по себе в действие механизмы конкуренции. В ряде отраслей продолжала сохраняться монополия крупных производителей. В критическом положении оказались предприятия военно-промышленного комплекса, обладавшие самым современным оборудованием и передовыми технологиями. Государство в ходе перевода на производство мирной продукции потеряло былые позиции на мировых рынках вооружений и одновременно сократило госзаказ на нужды Российской армии в ходе ее реформирования и сокращения численности. Предприятиям ВПК не удалось в необходимых масштабах организовать и выпуск конкурентоспособной мирной продукции.

Создание людей

Миф о создании Прометеем людей относится к поздней традиции (IV в. до н. э.)[13]. Согласно Гесиоду, Прометей вылепил людей из земли, а Афина наделила их дыханием[14]; в более детализированной версии, изложенной Проперцием, — вылепил людей из глины[13][15], смешав землю с водой (у Гесиода этого нет); создал он их смотрящими в небо подобно богам[16]. По другому мифу, Прометею и Эпиметею было поручено распределить между уже созданными богами людьми и животными; люди остались беззащитными, так как Эпиметей расходовал все к жизни на земле на животных. Выяснив это, Прометей похитил для людей огонь[16][17].

Обман Зевса в Меконе

Когда в Меконе встал вопрос о жертвоприношениях — какая часть животного должна доставаться богам, а какая — оставаться людям, разделанную тушу быка Прометей разделил, сложив в одну кучу съедобное мясо, которое скрыл шкурой и прикрыл дурнопахнущим желудком животного, а в другую — кости, прикрытые кусками жира, и затем предложил выбирать самому Зевсу, тот же обманулся, выбрав кости, из-за чего отнял у людей огонь[13][16][18][19]. Именно тогда изменился порядок жертвоприношений богам: ранее животное сжигали целиком, теперь же — лишь кости[13][20]. Прометею также приписывают первое убийство быка[21].

Похищение огня

По древнейшей версии мифа, Прометей похитил огонь у Гефеста, унёс с Олимпа и передал его людям. Он совершил это, скрыв искру в полом стебле тростника (нарфекс)[* 1][13][17][22] и показал людям, как его сохранять, присыпая золой[16][23]. В истолковании, он изобрёл «огневые палочки», от которых загорается огонь[24]. В наказание Зевс направит людям первую женщину — Пандору. По версии мифа, заполучить огонь Прометею Афина[16].

Литосфера [1] — жердің қатты қабығы (грек. lithos- тас, sphaira — шар) — жердің сыртқы қатты қабаты жоғарғы гидросфера және атмосферамен шектеседі. Жер қабығының жоғарғы бөлімі — шөгінді қабық; ол шөгінді тау жыныстарынан тұрады, кейде бұған эффузивтер жамылғысын да енгізеді. Жер қабығының тербеліс тарихы қозғалысына байланысты, оның қалыңдығы әр орында әр түрлі болып келеді. Шөгінді қабықтың астында граниттік қабат орналасады; бұл қабат мұхит ойыстарында ұшырамайды. Граниттік қабаттың астында аралық немесе «базальттық» аса тығыз жыныстар қабаты жатады.[2]

Гидросфера (гр. һуdor — су, spһаіrа — шар) — 1) жер ғаламшарының су қабығы немесе құрлықтағы (тереңдегі, топырақтағы, жер бетіндегі), мұхиттағы және атмосферадағы, яғни жер шарындағы барлық сулардың жиынтығы. Оны мұхиттар мен теңіздердің суы, құрлық сулары — өзендер, көлдер, бөгендер, мұздықтар, сондай-ақ литосфераның жоғарғы бөлігіне сіңетін жер асты суы, атмосферадағы ылғал құрайды. Гидросфера жер бетінің шамамен 71%-ын алып жатыр. Гидросфераның шамамен 94%-ын мұхиттар мен теңіздер құраса, 4%-ы жер асты суларының, шамамен 2%-мұздықтар мен қарлардың (негізінен Арктика, Антарктида мен Гренландия), 0,4%-құрлықтардағы жер үсті суларының (өзен, көл, батпақ) үлесіне тиеді. Гидро-су, сфера-

Биосфера (гр. биос—тіршілік, өмір, гр. сфера — шар) — бұл ұғым биология ғылымына XIX ғасырда ене бастады. Ол кездерде бұл сөзбен тек жер жүзіндегі жануарлар дүниесі ғана аталатын. Кейінгі кездерде биосфера геологиялық мағынада да қолданылады.[1]

Атмосфера[1] (гр. ατμός — «бу» және гр. σφαῖρα — «шар») - жердің ауа қабығы. Атмосфера – ауа, химиялық қоспалар мен су буынан тұратын күрделі жүйе. Ол биосферадағы физико-химиялық және биологиялық процестердің жүріуінің шарты және метеорологиялық режимнің маңызды факторы. Атмосферадағы жекелеген құрамдастардың қатынасы оның радиатцияға, жылу және су режиміне, өздігінен тазартуға қабілетін анықтайды. Атмосфераның газдық құрамы, су буы және әр түрлі қоспалар жер бетіне күн радиациясының өту деңгейін және жер маңы кеңістігіндегі жылуды ұстап тұруды анықтайды.